Üşüyorum, kapama gözlerini.
Aylardan mayıs
Ve ben üşüyorum
Yorgunluğun
Dağınıklığıdır
Belki
Üzerimde olan
Mevsimsiz açan
Çiçeğin
Seni anlatabilsem seni
Yokluğun,
Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini…
Gittikçe yalnızlaşıyorum bir sen varsın
karşılığı olmayan sorular düşüyor aklıma
ve kuşların intihar tasarısından söz ediliyor kentte
soğuyan ellerinde kahroluyorum bir kırlangıç gibi
Ellerin bir mecnun yurdu, upuzun bir sessizlik
birlikte okuduğumuz kitaplar kadar sımsıcak
Biz bu kitaplan ne zaman okuduk ve niçin
her satırını çizip notlar düştük kıyılarına
Dünya upuzun bir çöl sanki, bir buzul kütlesi
karşılık bulamıyorsun aklıma düşen sorulara
ve düşüşüp duruyor kırlangıçlar, üşüyorum
bir yolcu hüznüyle geçip gidiyor ömrümüz
Sayfa 106 - Everest yayınlarıKitabı okudu
Yağmur yağıyor iliklerime kadar üşüyorum. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Kar yağıyor. Ağarıyor çirkin yüzü merhametsiz sokakların. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Ben bu şehirde sensiz yaşayamam.
Sayfa 127 - Everest yayınları
Hasretinden Prangalar Eskittim
Seni anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Art arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül gürül akan bir dünya…
"Çok üşüyorum." dedi. "Kış içerde dışarda değil...''
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yalnızım, hiç kimsenin varlığı ısıtmıyor içimi, yeraltındaymışım gibi üşüyorum. Ve ne yazarsam yazayım, yazdıklarım ruhsuz, kuru ve karanlık
Sayfa 121Kitabı okudu
Seni, Anlatabilmek Seni.
İyi Çocuklara, Kahramanlara.
Seni Anlatabilmek Seni,
Namussuza, Halden Bilmeze,
Kahpe Yalana.
Ard-arda Kaç Zemheri
Kurt Uyur, Kuş Uyur, Zindan Uyurdu.