Yaslı yüreğimin utangaç itirafı : " SİZİ SEVMEKTE ÖLÜYORUM. "
Sayfa 37 - Medakitap YayınlarıKitabı okudu
Önyargılarınızdan uzun bir paragraf değil, birkaç dakika ayırın..
Hani o sürekli gördüğün kendini beğenmiş güzel kız, aslında çok komik biri ve çok da utangaç. O herkese bağırıp duran çocuk var ya asabi diye yanına yaklaşmak istemediğin, hah işte onun engelli bir kardeşi var ve o doğduğundan beri ikinci plana atılmış hatta kardeşiyle ilgilenmekten kendisine vakit bile ayıramıyor. Sürekli yeni birileriyle çıkan o
Ben Kimim?
Soluksuz bir gecede, karşımda duran aynanın içerisinde karanlık yansımamı dost saymışım. Gözlerimi her yumduğumda uykumu kaçıran o dostun sessizliğidir. İçimde olduğum durumun kaosuyum, üzerimden geçiyorum. Bir izdiham yaşanıyor bende... Bir anda yere serilen onca düşün katiliyim. Kendimle savaşım zalimcedir. Ölen benden bir parçadır. Susmuşluğumla haykıraşlarımın kısık haliyim. Benden gidenleri, birer birer arka bahçeme gömenim!
Sabahın şafağında yeniden doğanım. Geceyi unutan o katilim hala... Sahte gülümsemelerin yüzsüz haliyim! Dolaştığım caddelerin umut toplayanıyım! Bir inanç taşıyanım ben... Ölüm ile yaşam arasında kalmış ince bir cizgiyim. Öldürdüğüm düşlerin yeniden yeşertenim! Ben acıya gülen, mutluluğa hüzünlenebilenim! Herşeye rağmen pes etmeyen bir devrimim! Ben kimim! Biliyor musunuz? Gerektiğinde acı hisseden, gerektiğinde mutluluğu paylaşabilen, kendimle meşgul olduğum kadar gerektiğinde kendimi unutabilenim. En çokta sizin gibiyim! En çokta içinizdeki o sessizliğinizim! Sizin gibi biraz gururlu, biraz utangaç, biraz deli, biraz yüzsüz, biraz mutlu, biraz hüzünlü...
Duyduğum en güzel aşk hikayesi
Bu zamana kadar duyduğum en güzel aşk hikâyesi Samsun'daki bir Çerkes köyünde geçiyor. Bana bunu anlatan arkadaşım o köydendi.
Çerkeslerin, bir kısmı hayli katı olan gelenekleri varmış. Buna göre mesela Çerkeslerde akraba evliliği yasakmış. Hoş karşılanmazmış. Üstelik öyle çok yakın akraba olunması bile şart değilmiş. Arkadaşımın ‘geçen yıl
Ben Kimim (paylaşır mısınız)
Soluksuz bir gecede, karşımda duran aynanın içerisinde karanlık yansımamı dost saymışım. Gözlerimi her yumduğumda uykumu kaçıran o dostun sessizliğidir. İçimde olduğum durumun kaosuyum, üzerimden geçiyorum. Bir izdiham yaşanıyor bende... Bir anda yere serilen onca düşün katiliyim. Kendimle savaşım zalimcedir. Ölen benden bir parçadır. Susmuşluğumla haykıraşlarımın kısık haliyim. Benden gidenleri, birer birer arka bahçeme gömenim! ..
..
Sabahın şafağında yeniden doğanım. Geceyi unutan o katilim hala... Sahte gülümsemelerin yüzsüz haliyim! Dolaştığım caddelerin umut toplayanıyım! Bir inanç taşıyanım ben... Ölüm ile yaşam arasında kalmış ince bir cizgiyim. Öldürdüğüm düşlerin yeniden yeşertenim! Ben acıya gülen, mutluluğa hüzünlenebilenim! Herşeye rağmen pes etmeyen bir devrimim! ..
..
Ben kimim! Biliyor musunuz? Gerektiğinde acı hisseden, gerektiğinde mutluluğu paylaşabilen, kendimle meşgul olduğum kadar gerektiğinde kendimi unutabilenim. En çokta sizin gibiyim! En çokta içinizdeki o sessizliğinizim! Sizin gibi biraz gururlu, biraz utangaç, biraz deli, biraz yüzsüz, biraz mutlu, biraz hüzünlü...
t.me/heft_reng
-Hayırdır, yeni bir şey mi oldu? Hadi anlat.
-Ne olacak canım, utangaç adamlara cesaret gelsin diye gün sayıyoruz.
