Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Kitabın çevirisi oldukça başarısız, kelimeler kendi başına anlamlı fakat cümlenin tamamı anlamsız; bu nedenle oldukça güzel bir konusu olmasına rağmen üzülerek yarım bıraktım. İş Bankası yayınlarından böyle bir çeviri beklemezdim.
Üzülerek yarım bıraktım..
İlk defa bir kitabı yarım bırakırken üzüldüm. Kitap aslında fikren kötü değil, fazlasıyla beğendiğim alıntılara da sahip, ancak her sayfasında 2-3 karakterin romana aniden katılması, Dalloway hanımefendinin bitmek tükenmek bilmeyen anılarının akışı, bu anıların hiçbir yere gitmeyişi, olayların birbirinden kopukluğu beni çok yordu. Sadece 100 sayfa okumuşken bana 500 sayfa okumuşum hissi verdi ve bu his çok yorucuydu. Mrs.Dalloway'in hayatını, geçmişte yaşadıklarını bilinçakışı tekniğiyle aktarmış bize Woolf. Kendisinin bu tekniği iyi kullandığı söylenir edebiyat dünyasında; ancak buna katılmıyorum sanırım. Bu tekniği çok daha iyi kullanan yazarlarla tanıştım ve Woolf bana göre onlardan biri değil. Aslında fazla gerçekçi sanırım Woolf, bir nesneyi görürüz, bir mekana gideriz ve bunlar bizi bambaşka yerlere götürür (Marcel Proust gelir akıllara). Fakat bunu okurken ben inanılmaz yoruldum, belki de sorun bendedir (eheh). Artık kim kimdi, Mrs.Dalloway nereye gitti, kimlerle konuşuyor, şu an neredeyiz biz, hepsi birbirine girdi. Oğuz Atay okurken bu birbirine girmişlik hoşuma gidiyordu, dil oyunları, üslup inanılmaz hoş geliyordu ama sanırım Woolf'ta bu olamadı. Yine de kötü bir kitap değil, sadece bana hitap etmiyor. Yazara saygım büyük, edebiyat dünyasında önemli bir yeri olduğu yadsınamaz. Ben seni güçlü durmaya çalışmanla, kendine ait odanla sevdim Woolf.
Başlarda oldukça sürükleyici giderken bir yerden sonra inanılmaz sıkmaya başladı. Kitap bir türlü ilerlemedi. Hep bir kaçma kovalama var fakat sonunda elle tutulan hiçbir şey yok. O nedenle roman tekrara girdi benim gözümde. İnanılmaz şekilde gerekli gereksiz detaylarda boğuluyor insan ve asıl konudan uzaklaşılıyor. Sanki yazar kitabın içeriğinden çok kitap kalın olsun diye uğraşmış.
Belki ilerleyen sayfalarda roman tekrar heyecanlı hale geliyordur ama beni baya soğuttuğu için devamını getiremedim. Araya başka kitaplar katıp tekrar okumaya çalıştım ama çok üzülerek de olsa yarım bıraktım.
Sonunu internetten öğrendim ve iyi ki yarım bırakmışım dedim. Bu kadar karmaşa içinde daha enteresan bir son beklerdim.
Yarım bıraktığım nadir kitaplardan birisidir Kara Kitap. Belki benim ruh halimdendir bilmiyorum ama akmadı kitap . Sayfalar bitmedi. Baktım kitap okumaktan uzaklaşıyorum , üzülerek yarım bıraktım. Belki başka bir zaman tekrar buluşuruz
YARISINDA BIRAKTIM
Asla bir kitabı yarım bırakmayı sevmem. Canan Tan'ı da geçmişte okudum bu kitabın da en az onlar kadar güzel olacağı hayaliyle başladım. Güzel bir kurgu ve sürükleyici olur ümidiyle. Fakat uzun zamandır klasik kitapları okuduğum için o üstün betimlemeler anlatımlar karakter analizlerini gördükten sonra bu kitaptaki betimlemeler bana 8.sınıf düzeyi geldi. Dört yıl önce okusaydım aşık olurdum ama şuan hiç sevemedim. Fazla dramatize yazılmış samanyolu dizisi havası katıyor. Ama dedim ki yine de zorlayayım kendimi bitirip öyle yorum yaparım. Fakat gerçekten dayanamadım çok kötü değil ama enazından duyguyu o şekilde aktarmasaydı. Çok üzülerek sevemedim ve yarıda bıraktım. Umarım arkamdan ağlamaz:(
Geekerella ilk çıktığında o kadar çok okuyan gördüm ki o yüzden ben de alıp okuyayım dedim. Üzülerek söylüyorum ki beklentimi karşılamadı. İlk yetmiş sayfayı zar zor okudum. Hatta yarım bıraktım, başka bir kitap bitirdim sonra geri döndüm itekaka bitirdim. Adından da belli olduğu gibi sindirellanın bir uyarlaması. Elle üvey annesi ve üvey kız kardeşleriyle yaşayan, sürekli yok sayılan, zar zor geçinen bir lise öğrencisi. Darien ise on sekiz yaşında ve oynadığı dizi sayesinde büyük bir hayran kitlesine sahip bir oyuncu. Darien, Yıldızalanı dizisinin sinema uyarlamasındaki ana karakter Carmindor rolü için seçiliyor. Elle bu habere çok sinirleniyor, çünkü o çok büyük bir Yıldızalanı hayranı. Bu yüzden blogunda Darien hakkında oldukça yıkıcı eleştiriler yazıyor ve büyük bir destek görüyor. Bir şekilde Elle ve Darien mesajlaşmaya başlıyorlar ama kim olduklarını bilmeden. Bana saçma gelen yerlerden biri de sadece mesajlaşarak birbirlerine aşık olmaları. Kesinlikle daha genç bir kitleye hitap ettiğini düşündüğüm bir kitap.
%22 (60/272)
·
Puan vermedi
Yarım bıraktım, üzülerek bıraktım.
Açıkçası ilk kitaba yazdığım (ağlaya ağlaya) yorumlarımdan sonra bu kitap beni çok bağlayamadi ne yazık ki. Belki yanlış bir zamandı, kendimi adapte edemedim, bilemiyorum; ama bitirseydim de Şeker Portakalı kadar etkileyici olacağını sanmıyorum.
Üzülerek yarım bıraktım.
Kitabı okumak isteyenlere tavsiyem arka kapak yazısını okumayın!
Neden yarım kaldığı konusuna geldiğimizde; önce kitabın arka kapak yazısını okudum. -bu hata oldu- sonra eseri okumaya başladım. Birinci bölümün sonunda heyacan ve merak duygusu artmaya başladığında, arka kapak yazısında verilen bilgi nedeniyle bir anda okuma isteğim azaldı. Bir iki bölüm daha devam ettim ama ana olayı bilmek cazip gelmedi
Arka kapak yazılarında kitabın konusunun açıkça verilmesine karşıyım.
Khaled Hosseini okumaya “Bir Muhteşem Güneş” kitabı ile başlamıştım.Bu kitabını bir solukta okuyup ve kitabı bitirdiğimde çok beğenip etkilenmişken, yazarın okumaya karar verdiğim ikinci kitabı olarak “Ve Dağlar Yankılandı” kitabı okumaya başladığım ilk sayfalardan itibaren -bunu çok üzülerek söylüyorum- beni içine alan, okuma isteği uyandıran bir kitap olmadı.Kitabı okumaya başladığımda bana bunları düşündüren benim kitaba olan önyargım ve okuma psikolojim de önemli bir etken olabilir.Bu nedenle kitabı bu zaman dilimi için yarım bıraktım.Başka bir okuma zamanımda, kitabı daha istekli bir şekilde elime alıp okuyabileceğimi umuyorum.
Üzülerek yazıyorum ki kitap bitti. Bu kitabin güzelliğini anlatacak kelimeler bulamıyorum. Neden daha önce yarım bıraktım diye de kendime kızıyorum. Çünkü bu kitabi tam iki kere yarım bırakmıştım.bir yıl once falandi İlkinde iki sayfa okudum sonra işim çıktı kitabi bıraktım akşam da elime almayı unuttum. O kitabi okumaya başladığımi bile unutmuştum bikacgun sonra yeni bir kitaba başlamışken gözüme çarptı sonra okurum diyip bosverdim. Birkaç ay geçti bin kitapta dolaşırken çok okunan bir kitap olduğunu gördüm ve başlamaya karar verdim . Başladım da ama 5-6 sayfa okudum çok sıkıldım ve bıraktım malesef ki:(ki ben bir kitaba başladığım da ne kadar sıkıcı olsada bitirmeden rahat edemem ama şuan düşününce nasıl bu kitabi yarım bıraktım diyorum. Sonrasında iki gün önce yine bin kitapta kitap araştırmayı kitaplara yapılan incelemeleri okumayı çok severim. Yine kürk mantolu Madonna gözüme çarptı incelemeleri okudum çok begenilen bir kitap birdaha baslamaliyim ve ne kadar sıkılırsam sıkılayim birakmamaliyim dedim okumaya başladım.
Dili biraz ağır geldi açıkçası bilmedigim kelimeler coktu içinde cumleyi ikinci defa okuyup o kelimenin anlamını tahmin ediyordum ilk 60 sayfaya kadar sıkılarak okudum sonrasında Raif Bey'in defterini okumaya basladigimda kitap çok güzel ve akıcı bir hâl aldı elimden birakamadim okudukça kitaba hayran kaldım ve bitmemesini istedim. Malesef ki bitti. Okudugum.en guzel kitaplar arasında Kürk mantolu Madonna Sabahattin Ali'nin diger kitaplarını da okumak istiyorum
Bu kitapla birlikte ikinci romanını okumuş olduğum Osman Balcıgil'in kitaplarında kurgu ve akıcılık problemi olduğunu düşünüyorum.
Kitabın arka kısmındaki açıklamaya bakınca,zımba gibi bir hikaye,son derece sürükleyici bir roman bulacağınızı düşünüyorsunuz. Ama kitap 280 sayfa sonunda bile bir türlü okuyucuyu içine alamıyor.
Bazıları biribirinden tamamen bağımsız olaylar silsilesi,bir türlü toparlanamayan ve okuyucuyu bir yere yönlendiremeyen bir hikayeler örgüsü.. Aslında çok güzel bir kurgu olabilecekken bir türlü heyecanı yaratamıyor Balcıgil. Sıradan olaylar bir türlü birbirine bağlanıp okuyucuda merak uyandırmıyor.
Uzun zamandır ilk defa bir kitabı üzülerek yarım bıraktım. Balcıgil'in romanlarında akıcılık ve sürükleyicilik problemini çözmesi gerektiğini düşünüyorum.
Bu kadar bitirmek için okuduğum bir kitap daha olmamıştır heralde. Kendimi çok zorlayarak yarısına kadar okuyabildim. Kitabın aşırı depresif, karamsar hali beni çok yordu. Okumakta olduğum bir kitabı yarım bırakmayı sevmediğim halde üzülerek bıraktım ve daha sonra da baştan veya kaldığım yerden okumayı düşünmüyorum.
Anlayabilmek için çok gayret gösterdim ama cümlelerden pek bir şey kavrayamadım. Bunun sebebi kendim miyim yoksa çevirinin kötü olması bilmiyorum. Üzülerek yarım bıraktım eğer okuyup da anlatılanı anlayan varsa bana yazarsa sevinirim.
