Beyaz Geceler kitabı, ismini Beyaz geceler öyküsünden alıyor...Duygusu yoğun bi öyküydü , yazar o yoğun duyguyu güzel yansıtmış tabii degerli yazar Dostoyevski yazınca duygu yoğunluğu mutlaka olmazsa olmazlardan ...çoğu kitabında olduğu gibi...Tabii yazarın bu kitabıyla ilgili yorumum şunları söyleyebilirim birkaç öyküden oluşan bir kitap ,öykü tarzı kitaplar bana sıkıcı geldiğinden bu öykü derlemesinden oluşan kitaptan sadece beyaz geceler ve yufka yürekli öyküleri bana hitap etti diyebilirm ,hüzünlendim... ama diger öyküleri yarım bıraktım maalesef konu olarak ilk 10 sayfası beni etkilemedi yarım bırakmak zorunda kaldım , öykü türü kitaplar ve tabii konusu da beni etkilemez ise maalesef üzülerek söyleyeyim
kitabı bitiremiyorum ...Okuduğum bölümlerden duygulandıran sıkılmadan okuduğum bi öyküden bir alıntıyla bu kitap yorumumu noktalamak istiyorum "Etrafına bir baksana , onca insan, onca gözyaşı ,onca acı, bir soluk bile alamadan koşuşturmayla geçip giden onca
yaşam..." umarm yorumum kitap hakkında bi fikir vermiştir , iyi okumalar diliyorum....
Orhan Pamuk’u neden yarım bıraktığımı hatırlamak istiyorum.
Hepimiz belli aralıklarda yeni bir hayata başlıyoruz, ben öyleyim en azından. Belki o yemi hayatların biri için bu kitap bir ilham olur deyip aldım elime. Ama yok! Başaramadım, bu macerayı sonuca ulaştıramadım. Yine
