Ruhun üşümesi, bedenin titremesinden daha derin bir sızıdır,
Çünkü bedenin çaresi varken, ruhun dermanı sevgidir.
Beden ısıtılır ateşle, battaniyeyle, çayın buharıyla,
Ama ruh ancak kalpten gelen sıcaklıkla ısınır.
Bedenin yarası sarılır, merhemle, bandajla, sabırla,
Ruhun yarası ise ancak anlayışla, hoşgörüyle, dostlukla sarılır.
Beden için doktorlar, ilaçlar vardır elbet,
Ruhun doktoru ise ancak sevgi, şefkat, merhamettir.
Beden üşüdüğünde titrer, gözle görülür bir belirti,
Ruh üşüdüğünde ise sessizce çeker acısını, derinlerde, sessizce.
Bedenin üşümesi geçicidir, mevsimle gelir, mevsimle gider,
Ruhun üşümesi ise, bazen ömür boyu süren bir bekleyiştir.
Beden üşüyorsa, güneşin altında biraz durmak yeter,
Ruh üşüyorsa, güneş bile yetmez, o yalnızca sevgi ister.
Beden için çareler çok, giysiler, sobalar, sıcak evler,
Ruh için tek çare var, o da insanın insanla olan sevgi köprüleridir.