Peyami Safa eserleri arasında içime en çok işleyen eserdir. O tahliller ve betimlemeler uzunca düşünmenize sebep olur.
"Vücutlarımız ve ruhlarımız arasında büyük farklar vardı ki ayrı cinsten mahluka benziyorduk. Son ayrılık gününe kadar devam eden büyük arkadaşlığımıza herkes hayret ediyordu. İnsanlar vardır ki, mesela hayatları bir arada geçtiği için, yahut fikirleri, hisleri birbirine uyduğu için sevişirler. Fakat öyleleri de vardır ki, menfaatleri, hayatları, fikirleri hisleri birbirine tamamıyla yabancıdır. Fakat buna rağmen yine birbirine karşı bir ruh incizabı duyarlar. Bence sevginin asıl makbul nevi budur Necdet ve bizim arkadaşlığımız biraz bu neviden bir şey oldu."