“Aşk ölüme bile yol açabilir. Aşk cinayetleri, aşk yüzünden intihar edenler vardır. Doğrusunu isterseniz, aşk kendi ölçeğinde devrimci siyasetten çok da barışçı değildir. Bir gerçeklik güllük gülistanlık ortamda oluşmaz. Asla!”
İşte! Aşkı yeniden tanımlamak değil de nedir bu?
Öyle bir mercekten ele almış ki aşkı, hayran kalmamak elde değil.
Aşka övgü derken oturupta aşkın salt güzelliklerini saymıyor yazarımız. Aşka yöneltilen eleştirileri, iyi kötü fark etmeksizin, tek tek analiz ediyor, doğruysa neden doğru yanlışsa da neden yanlış olduğunu güzelce anlatıyor. Hani sanki soruları siz soruyormuşsunuz da cevabı cidden ondan dinliyormuşsunuz gibi. Sohbetin ana karakterlerinden biri sizmişsiniz gibi.
Aşkın normal tanımından tutun da, felsefeyle, sanatla hatta siyasetle bile ilişkisini incelemiş, komünizm ve devrimden bahsederek yer yer heyecanlanmanıza bile sebep olmuş olabilir. (Heyecan derken Nazım’dan ötürü..)
Bazı insanlarla konuşmaktan keyif alırsınız ya, ne anlattığını bilir öyleleri, ikircikli konuşmaz, nettir, bilgilidir aynı zamanda kafanızı sadece bilgiyle doldurup sıkmaz da sizi. İşte tam da bu!
Yeni yazarlar keşfetmeye bayılıyorum. Üstelik böylesini bulunca aldığım haz, hiçbir şeyde yok. Ha varsa da, bu ölçüde tatmin etmiyordur. Diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum.
Açlık 
Knut Hamsun
