Merhaba Nalân... bu sen misin, Yoksa sen mi sandım; Biri çimdiklesin beni... Şöyle ışığa gel de göreyim, Beni dümdüz eden, O yalandan da yalan gözlerini... Merhaba Nalân... Amortiden mi çıktın güzelim? Bak yine şapşal ettin bizi... Oysa ne güzel unutmuştuk Ve ne güzel sona ermişti, O gerzek pembe dizi!.. Hani, son bölümde sen yamuk yapıp
BEYNİN KURALLARI - ÖZET
HAMİLELİK
- Başlangıçta bebeği kendi haline bırakın
- Günde fazladan 300 kalori alın
- Meyve ve sebzeyi dengeli yiyin
Pediatristler, folik asitle birlikte demir, iyot, B12 vitamini ve Omega-3 bakımından zengin yiyeceklerin yenmesini önermektedir.
- Her gün 30 dakika aerobik egzersizi yapın
Egzersiz, yağmacı glukokortikoidleri bebeğin hassas
Sayfa 346Kitabı okudu
Bu dakikadan itibaren teklif ediyorum: Derhal memleketin mukadderatını üzerinize alınız! Bütün bu Meclis, bütün manasıyla sorumlu olmak lâzım gelir. Millet bizi ancak bunun için gönderdi; bizi buraya beş kişinin eline milleti terk edelim diye göndermemiştir.”
Vay be! Şu son önergenin son cümlesini bir daha okur musunuz? İnanılacak gibi değil. Mustafa Kemal Paşa’nın tam yüz üç yıl önce söylediği bu son cümleyi biz hâlâ bugün “yetki milletin temsilcilerine mi yoksa bir ya da üç beş kişinin eline mi verilsin” diyerek tartışmıyor muyuz? Demek ki anlayana sivrisinek saz…
Sayfa 16 - M. Hayati ÖzkayaKitabı okudu
Yaşananlar bizi neden etkilemiyor?
Suriye'den ve diğer mazlum coğrafyalardan karelere bakın. Görmediğimiz bir şey kaldı mı? Can çeki şen çocuklar, yıkıntılar içinden paramparça çıkarılan be bekler, yavruları kollarında son nefesini veren annelerin feryatları, bombardımanlar... Her şey avucumuzun içinde, parmaklarımızın ucunda. Paylaşıyoruz, Whatsapp grupla rında birbirimize yolluyoruz, üzerine yorumlar yapıp beğeni'ler topluyoruz. Değişen ne? Hiçbir şey. yansıyan
Kanlı ceset fotoğraflarının uluorta ve durmaksızın paylaşılması, kalpleri dört aşamada katılaştırıyor: İlk önce bakamıyorsunuz, içiniz parçalanıyor. İkinci aşamada ba- kabilmeye başlıyorsunuz, "vay alçaklar", "vay zalimler" nidaları eşliğinde üzülmeye devam ediyorsunuz. Üçüncüde tepkiler artık, "tüh, yine katliam yapmışlar"a dönüşüyor. Dördüncü ve son aşamada, "yazık'tan başka ses çıkmıyor ağzınızdan. Tüm bunların ardından hâlâ ağlayabiliyorsanız, gerçekten şanslı azınlıktansınız.
Sık sık sorulan, "Yaşananlar bizi neden etkilemiyor? Üzerimize ölü toprağı mı serpildi?" sorularının cevabı tam da burada. Gözler göre göre, gönüller de alıştı. Acı sıradan- laştı, normalleşti, rutin hale geldi. Tıpkı Filistin ve başka coğrafyalardaki acılar gibi...
Sayfa 20
Leyla'nın Evi
Roman okumak ilginç bir şey, en azından benim için. Romanın ilk 100 sayfasında ya ben ne okuyorum banane Leyla Hanımın geçmişinden, yaşantısından bana ne Ali Yekta beyden... Bundan sonra araştırma inceleme kitapları mi okusam hep diye düşünürken bir anda hikaye sarıveriyor insanı ve alıyor içine. Merakla okumaya devam ediyorsun ve hikaye sona erdiğinde de iyi ki okudum diyorsun ya da vay be diyorsun... Tam da kitap sonu bu hissi yaşarken yazmak istedim incelemeyi. Umarım yansıtabilmişimdir. 
Zülfü Livaneli 
Leyla'nın Evi
''Alex, o eserin fiyatı kırk bin dolar.''
''Ciddi misin? Vay be.''
''Eminim iptal-''
''Ben de onu pahalı bir şey sanmıştım.'' :)
Sayfa 208Kitabı okudu
Vay be ne sokakmış bu arkadaş.
California'da Monterey'in Sardalye Sokağı bir şiir, bir koku, gıcırtılı bir ses, bir ışık demeti, bir renk, bir itiyat, bir özlem, bir rüyadır. Sardalye Sokağı bir araya toplanmış, darmadağın olmuştur.
