İki hikayeden oluşuyor, part 1 yani japon balığı kargaşası hakkında konuşacağım. Güzellik ve obsesif takıntının konu alındığı bir kitaptı. Mataiçi ve Masako aynı kasabada yaşayan ve farklı sınıflardan (kitapta sınıf ayrımı da işlenen konulardan biri) iki yaşıttı. Ortaokul yıllarından itibaren bu ikisinin nasıl bir hayat sürdüğünü ve neler yaşadığını gördük. Masako zengin bir adamın kızı ve bir uçurumun tepesinde oturuyorlar, Mataiçi ise orta gelirli kesimden ve uçurumun aşağısında, ailesine japon balığı yetiştiriciliğinde yardımcı olarak geçirdiği bir çocukluk yaşıyor. (spoiler) kitap özeti yazmak pek tarzım değil. Bu kitapta beni etkileyen, yılların sonunda Mataiçi nin masako kadar güzel bir japon balığı yapmak için uğraşlarının hiçbir işe yaramaması ama şans eseri, tamamen hayatın rastgeleliğinde yanlışlıkla bunu yine de başarmış olmasıydı. Masako o sırada evlenmiş ve çocuk yapmıştı, seneler onun için sıradandı. Mataiçi bu seneler boyunca masakoyu her gün daha fazla takıntı haline getirmişti ve bence o gece uçuruma tırmanıp o gölü bulmasa kendini öldürecek veya aklını kaçıracaktı. Kitap mataiçinin masako kadar güzel o japon balığını görmesiyle sona eriyor. Part iki hakkında bir yorumum olmayacak.
Taş Sektirme Ustası kitabına.
Bu deyiş bam telimeden vurdu beni. Dedim acaba hangi yaşanmışlıklar iç olacak bana.
Kolay değil yaşanmışlıkların ya da ifade edilemeyen boşlukların, insanı zincir gibi bağlayan, esir eden