"Ot kendini derde şifa sanmasın, Çare de Allah, Hekim de Allah..
Kul, kulu bilmeden yargılamasın, Yargıç da Allah, Hâkim de Allah.."
İnsanları geçmişleri ile yargılamayın.
Ebu cehilin oğlu, mescide geliyordu ve peygamberimiz onu gördü ve dedi ;
Müslüman olmaya geliyor kimse onu babası ve geçmişteki olaylar ile yargılamasın.
Bizler kimiz ki insanların geçmiş hayatına bakarak yargılıyoruz . Koskoca peygamber dahi uyarmışken.
İnsan dünya gibidir,
İçinde yüzlerce fırtına kopar ama herkes kendi yaşadığın bilir...
İşte tam da bu yüzden kimse kimseyi yargılamasın,
Herkesin derdi yükünden ağır...
İnsan dünya gibidir,
içinde yüzlerce fırtına kopar ama
herkes kendi yaşadığını bilir.
O yüzden kimse kimseyi yargılamasın.
Herkesin yükü kendine ağır!
Seviyorum yaşamayı....
Gecenin sessizliği oluyor
Umutla doluyorduk
Kaç kişi sevdik onca zaman
Kuşlarını ,dağını ,yosun tutmuş denizini...
Güvercinler selam çaktı.
Ara ara hasret türküleri söyledi güvercinler,
Gök olabildiğince mavi,
Çocuklar olabildiğince özgürdü.
Neyi anımsatır bilmem gözler?
Kimi acıyı,kimi sevdayı,kimi de cesareti anımsatır.
Ama ben en çok bu kadar
"Ot kendini şifa sanmasın,
Çarede Allah, hekimde Allah.
Kul kulu bilmeden yargılamasın,
Yargıçta Allah, Hâkim de Allah."
-Hz Mevlânâ
*ve bağışla ona bir yıldız yalnızlığı,
yargılamasın onu hiçbir şaşırmış göz,
Yüz hatları eriyerek değişince.
Dilerim kişi kendini kendiyle yüceltsin, yükseltsin. Kendini yargılamasın, böylece aşağı çekmesin. Çünkü kişinin kendisi kendisinin en iyi dostu ve aynı zamanda da en büyük düşmanıdır.
Sayfa 102Kitabı okudu
Başkalarını memnun etmek için geçiyor hayatımız. Başkaları yargılamasın; sorgulanmayalım diye. Hata yapma şansımızı bile başkalarının vermesini bekliyoruz.
Peki biz neredeyiz ve başkaları kim?
