Kalbin kapıları vardı. Korunması kolaydı.Ama vesvese, kapıları bir bir aşarak girmiyor, kalpte doğuyordu.Olan, doğrudan kalp evinde, gönül hanesinde oluyordu.Neticede vesvesenin kalpte doğan ağacı Adem'in içine önce tohumunu bıraktı.Sonra tohum çatladı, filiz başını kaldırdı.Adem'in içini kapladı.Başka da hiçbir şeye yer kalmamıştı.