Ve Unutmayın
kılıçların ve tüfeklerin sesi, her yerde her zaman merhamet, adalet ve vicdanın sesini öldürür
Ve unutmayın, kılıçların ve tüfeklerin sesi, her yerde her zaman merhamet, adalet ve vicdanın sesini öldürür.
Sayfa 234 - İthaki - 15. Baskı - Mart 2016Kitabı okudu
Otoritelere duyulan inançtır vicdanın kaynağı: yani insanın kalbindeki tanrının sesi değil, bazı insanların insandaki sesidir vicdan.
Sayfa 40Kitabı okudu
Kandili yakın ve unutulmuşların sesine kulak verin!
Bu kitap acının, korkunun, kin ve nefretin, sessizliğin sesininin yazılara dökülmüş hali, 
Yaşar Kemal kitaplarında nasıl duyguların rengini gösteriyorsa 
Mehmed Uzun da bu kitabında bize duyguların seslerini duyuruyor.
Sabrın, vicdanın, merhametin sembolü olan Nuh, İbrahim, Eyyüb'ün yaşadığı bu topraklar nasıl bunca acıya, kedere, zulme tanıklık etti?
Dengbêjlerin, stranların, kavalların yanık sesi, açan çiçeğin, solan gülün, uyanan toprağın buğulu sessizliği, nasıl yerini; kılıç seslerine, acının yankısına, yakan, yıkan, harabeye çeviren kin ve öfkenin hınç ve nefretin körelmiş vicdanına dönüştü?
Mezopotamya toprağı, hep aynı topraktı; Tevrat'ın dediği gibi, tufanın ve gazabın toprağı.
Mezopotamya; Mem û Zin'i, Ehmedê Xanî'si, Feqiyê Teyran'ı, Melayê Cizîrî'si, Mir Bedirhan'ı bereketli toprakları, camileri, kiliseleri, kütüphaneleri, tapınakları, dengbêjleriyle karanlık dünyanın kandil ışığıydı..
Mezopotamya; virane Dicle, harabe Fırat, yanmış Ninova, yıkılmış Babil. Mezopotamya; Süryaniler, Keldaniler, Yahudiler, Hristiyanlar, Ermeniler, Kürtler, Êzidiler'dir. Yani unutulmuşlar..
Sürekli gündeme getirilen bomboş ötesi sorunun cevabı. Anlayana tabii ki.
Vicdanımızın içeriği, çocukluk yıllarımızda saygı duyduğumuz ya da korktuğumuz kişiler tarafından bizden düzenli olarak ve nedensizce istenen her şeydir. Zorunluluk duygusu ("bunu yapmalıyım, bunu yapmamalıyım") vicdan tarafından uyarılır ve sormaz: neden yapmalıyım? diye. - Bir şeyin "çünkü" ve "neden" ile yapıldığı tüm durumlarda, insan vicdanına dayanmadan davranır; ama henüz bu yüzden karşı değildir ona. - Otoritelere duyulan inançtır vicdanın kaynağı: yani insanın kalbindeki tanrının sesi değil, bazı insanların insandaki sesidir vicdan.
. . DORIAN GRAY’İN PORTRESİ . .
BİR NARSİST TÜKENİŞ’İN ANALİZİ
Yazıldığı yıl 1891’den beri okuyan herkes yaşlandı, bir tek bu roman ilk yazıldığı zamanki gibi hep genç kaldı. Her gelen yeni neslin hayranlıkla okuduğu roman –
Dorian Gray’in Portresi
Oscar Wilde’ın 1891 yılında yayımlanan felsefi romanıdır. An itibari ile tam 132 yıl geçmiş. Öyle bir roman okudum ki kitabın kapağını kapattıktan
Yine başındayım dün gibi anın
Sanki beni benden alan zamanın
İçimde büyürken her bir zerresi
Sabah çıkarsa beni gerçeğin sesi
Kapılsam onulmaz nehrin suyuna
Hasret yağsa bir bir toprağıma
Dinse artık bu vicdanın sesi
Sokrates Paranoyak mıydı?
Ünlü filozof, görüşlerini, düşüncelerini ortaya koyarken kendine rehberlik eden bir 'daimon'dan bahseder. Daimon, yunancada ve batı dillerinde geliştiren, yöneten görülmez güç, yüce bir varlık olarak tanımlanabilir. Sokrates'in daimon'unu ise daha çok düşüncelerin ilham kaynağı ve vicdanın sesi olarak görebiliriz. Nitekim dindar biri olan Sokrates, ona doğru yolu gösteren bu sesi tanrının sesi, tanrının onun vicdanına yansıması olarak görür. Hatta Sokrates, idamı öncesi öğrencilerine içindeki daimon'un ona kaçmaması ve direnmesi yönünde güç verdiğini söyler ve kaçırılmayı reddeder.
Ve unutmayın, kılıçların ve tüfeklerin sesi, her yerde her zaman, merhamet, adalet ve vicdanın sesini öldürür...
Mehmed Uzun 'u ölüm yıl dönümünde saygıyla anıyorum. 🙏🍀
Musiki vicdanın tercümanıdır. Kalpte ve gönüldeki sırları yalnız o
açar. Yazılmayan, söylenmeyen birçok teessür, teellümler hep onun
diliyle konuşur, onun sesi ile gönüllere iner.
Sayfa 1
“Ve unutmayın, kılıçların ve tüfeklerin sesi, her yerde her zaman merhamet, adalet ve vicdanın sesini öldürür.”