Niçin böyle arzularla yaratılmışım?
Yoksa dünyaya gelişimin biricik sebebi, varlığımın sadece bir yalan olduğu neticesine varmak mıdır?
"Bana ne olduğunu söyle?"
"Korkuyorum."
"Seni korkutan ne?"
"Yalan olması..." Kirpikleri titredi. "Her şeyin yalan olması."
'Ellerinize ve Yalana Dair'
Bütün taşlar gibi vekarlı,
hapiste söylenen bütün türküler gibi kederli,
bütün yük hayvanları gibi battal, ağır ve aç çocukların dargın yüzlerine benziyen elleriniz. Arılar gibi hünerli hafif, sütlü memeler gibi yüklü, tabiat gibi cesur ve dost yumuşaklıklarını haşin derilerinin altında gizliyen elleriniz.
Herkes inanmak istediği şeye inanıyordu.
Sayfa 205
“Eğer size yalan söylemiş olan birinin yüzüne gerçeği çarparsanız, çoğunlukla hemen gerçeği açıklar, tabii büyük ölçüde şaşkınlıktan. Ancak bu tepkiyi görmek için yaptığınız tahminin doğru olması gerekir.”
Söyleyin bakalım: Siz İsa'dan mı, yoksa Darwin'de mi yanasınız?
Bu soruyu gençlerin sıkış sıkış oturdukları köşeye bir ta gibi fırlatmıştı; delikanlılar ve genç kızlar oturdukları yerde heyecanlı ve kaygılı bakışlarla süzüyorlardı.
Hiç kuşku söylevi hemen hepsinin üstünde bir etki yaratmıştı.
Odadakiler başları öne eğik, düşünceli bir edayla susuyorlardı.
Tolstoyo kızgın bakışlarını dinleyici kalabalığının üstünde dolaştırdı sertçe ekledi:
Yalnız Pharisienler* bu iki uzlaşmaz ilkeyi birleştirme ye uğraşırlar; bunları birleştirirken kendi kendilerine bile utanmazca yalan söylerler ve bu yalanlarıyla insanları baştan çıkartırlar...
