Bana bir yalan söyledin ben konuyla ilgili başka birşey sorunca, arada, itiraf ettin yalan söylediğini. "Daha söylerken yapmamam gereken birşey yaptığımı anladım - sen sormasaydın da söyleyecektim bunu sana" dedin; ben de "Nasıl bilebilirim bunu?" dedim.
Birşey, yavaştan, ucundan, yırtılmıştı:-
Yalan, ilişkide, bir çentik açar şöyle düşün: Bir yük taşıyan bir nesnede; diyelim, balkon çiçekliğini tutan askılı bir kolda, bir çentik oluşursa, taşıdığı ağırlıktan dolayı, dokusu yavaş yavaş yırtılmağa, yarılmağa başlar-giderek, tamamiyle kopabilir.
Yalan, çünkü, zaten kendi kendini çoğaltan, çoğaltmak zorunda olan birşeydir: her yalanını gizlemek için, yeni, ek yalanlar söylemek zorunda kalırsın bunun yaratacağı zedelenmeler, gedikler de, işte, öyle, sürüp gider, ve sonunda bütün yapıyı yıkacak boyutlara varabilir.
Yalan ilişkiyi koparır, sonunda-
Babalar yalan söylemezdi. Unuturlar, duymazlar, hatırlamazlar ama yalan söylemezlerdi.
Sayfa 68 - Doğan Kitap - 2021 - Pdf
116 - Dillerinizin yalan yere vasıflandırageldiği şeyler için: «Şu halaldır, bu haramdır» demeyin. Çünkü (bu suretle) Allâha karşı yalan düzmüş olursunuz. Allâha yalan düzenler ise, şübhe yokdur ki felah bulmazlar.
Sayfa 505 - Nahl
Kendime en çok söylediğim yalan:
Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
Sayfa 107Kitabı okuyor
Zavallı siyâsetçiler, gökkubbe altında söylenmedik yalan bırakmadılar.. :))
konuşmak lüzumunda
süs
susmak gereğinde
yalan.
Bir insana eğitimini unutturmak
zordu. Ama bir yalan, bir kıskançlık, yirminci yüzyıl filozofunu ilkelleştirebilirdi.
Kuru Otlar Üstüne
sonra sevim’i düşündüm. onda aradığımı… bu yaşama kapanmış kıpırtısız coğrafyada onda aradığımı… kendimde bulamadığım bir şeydi belki, bir enerji aşkınlığın küçük bir belirtisi. onu değil, onun ötesini düşlemiştim ben. onun ötesinde kurduğum bir hayal dünyasının sadece aracı kılmak istemiştim aslında onu. ama biliyordum. aramızda yine çığlıklarımın birbirine ulaşamayacağı kadar derin ve geniş bir uçurum, bilinçlerimizin yakınlaşamayacağı kadar acımasız bir uzaklık vardı. imkansızlığı düşlemiştim. şimdi yine onunla konuşuyorum kafamda. sevim. son konuşmamızda yalan söyledim sana. tüm kendimi inandırma çabalarıma rağmen pişman değilim seni tanıdığıma. senin gözünden kendimi görmek isterdim. ilerde bana benzemeyeceğin kesin. ve hayatla daha sıkı, doğrudan bir bağ kurabilen, hırçın, yırtıcı ve mutlu olan olacağın da. ki böyle olacağı için bi yandan acırken, bir yandan da seviniyorum senin adına. hayat böyle. bizi birbirimizle buluşturan bu rastlantı bile ne akıl almaz bir bilmece.
ve ben neden topladım bunca sözcüğü
apar topar
ve telaşla…
…
ve ben neden topladım bunca sözcüğü
yalan yanlış ve aşkla…
…
cama yazılmış ilk dizesiymişiz şiirin
oysa
ne çok
silinmişiz…
…
Ben neden topladım bunca sözcüğü
suslar, puslar ve sisler bana hercai bir eşlikçiyken
yitirdiğim surları kazanır mıyım yeniden
soytarısız.
Neden topladım bunca sözcüğü
neden?
Dünyada sevmeyenlere, sevemeyenlere acımalı. Ot gelip ot gidenlere acımalı. Sevebilen insan kendini keşfetmiş insandır. Talihli insandır. Çektiği bütün acılara rağmen, mutlu, kıvançlı insandır o. Aşktır yücelten bizi ve derinliğimiz aşktandır. Gerisi boş, yalan.
Sayfa 129
inanma istersen yıldızların yandığına,
güneşin döndüğüne inanma,
doğrunun ta kendisini yalan bil,
ama seni sevdiğime inan Ophelia.
En başta kendi kendinize yalan söylemeyin. Kendi kendisine yalan söyleyen ve kendi yalanını dinleyen o hale gelir ki, artık ne kendisindeki, ne de çevresindeki hiçbir gerçeği ayırt edemez....
Sayfa 64Kitabı okuyor
