Mart ayını bu senenin favori ayı ilan ediyorum. Dikenlerin Büyüsü, Ateş ve Kan derken ardından Yılan ve Güvercin geldi. Bir senenin toplamında okuyacağım harika kitaplar kotamı sanırım bu ay içinde doldurdum.
Yılan ve Güvercin’in akıcı ve muhteşem bir kurgusu var. Kadın karakterimiz güçlü, kendine güvenen ve bozuk ağızlı olsa da bazen beni sinir etmedi diyemem. Ağzı hızlı laf yapan karakterleri severim ama Lou bazı yerlerde cidden sinirlerime dokundu. Reid için ise sayfalarca yazabilirim. Doğru-yanlış tartışılır fakat kendisi bir Cadı Avcısının olması gerektiği her şeye ve tüm inanca sahipti. Onun zaman içinde değişimi ve bazı şeyleri kabullenişini okumak çok güzeldi.
Lou ve Reid bir arada okumaktan zevk aldığım en iyi çiftlerden biri oldu. Ayrı ayrı kızdığım ne varsa bir araya geldiklerinde her şeyi unuttum. Ağır ilerleyen ilişkilerinin zaman içinde bir yerlere gelmesine ve aşka dönüşmesine bayıldım. Kitap seri olduğu için biraz durgun gibi geliyor ama her detayı da bu sayese daha güçlü anlıyoruz. Bu tarz fantastik kitaplarda ana karakter dışında yan karakterlerin bu kadar iyi yazılmasına bayılıyorum. Ansel, Coco ve Beau muhteşem detaylara sahipti. Bir araya geldiklerinde kitabı okumak çok daha zevkli hale gelmeye başladı. 2.kitapta umarım hepsini birlikte daha fazla görürüz.
Cadı ve Cadı avsısı temasının yanında ortaya atılan gizemde güzeldi. Hatta sonlara doğru patır patır tüm sırlar ortaya döküldüğünde kitabı baya heyecanlı hale getirdi.
Favorilere giren ve senenin iyilerinden diyebileceğim Yılan ve Güvercin tavsiyemdir.
🕊
Frank Herbert
dehasına saygı duydum.
Dune evreninde galaktik bir
