Sonra öleyim istedim. Ne olacak ki? Ne olacak yani? Ama gel gör ki yapamadım. İlaca baktım, ipe baktım, camdan baktım. Olmadı. Meğer o dirayette değilmişim.
Sayfa 121Kitabı okudu
Sana bir şey söyleyeyim mi? Hayat diye bir şey varsa kırka kadar var. Gerçekten bak. Hâla gençsin ya.. salak salak umutlar besliyorsun. Kırkla elli arası ağır geri zekalılık dönemi.. lan hayat denen bu boku kıvırdım galiba salaklığı. Elli altmış arası sallanma. Oldu olmadı.. yaptım yapamadım. Altmıştan sonra zaten her şey boka sarıyor.
Sayfa 318Kitabı okudu
Hâlâ içimde her şeye, hayata, insanlara güzel şeylere karşı sıcaaak, deriiin bir sevgi vardır. Bu sevgi o kadar büyük ki beni boğuyor, dışarı çıkıp "kainatı seviyorum insanları seviyorum" diye bağırasım geliyor. Sanki edebiyat, içimdeki bu derin sevgiyi daha iyi ifade etmeme yarayacaktı. Bu sayede insanlara iyi bir şeyler vererek katkıda bulunmayı isterdim. İlmî çalışmalar soğuk eserlerdir, bunun yerini tutamaz. Yapmadım, yapamadım. Çeşitli sorumluluklar, öğrenciler, araştırmalar, akademik zorunluluklar, hayatın pratik yönleri, para kazanma ihtiyacı gibi nedenlerle olmadı. Bir de hep kendimizi avuturuz ya "yarın yaparım" diye, bir de bakarsınız ki yarın kalmamış...
Sayfa 472
Kocaman bir beklentiyiz albayım. Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık, sevilmeyi beklerken beklemeyi sevmişiz. Sahi beklediğimiz, umut ettiğimiz şeyler bir gün gerçekleşecek mi? Gerçekleşmeyecekse bile bu çektiğimiz sıkıntılar dertler boşuna mı albayım? Ne olacak bu içimiz de ki yarım kalmışlıklar? Mutluluk bize uğramıyor albayım, mutsuzluğa
Yok ya, hayata karşı en büyük ayıp :)
Sana bir şey soyleyeyim mi? Hayat diye bir şey varsa kırka kadar var. Gerçekten bak. Hâla gençsin ya.. salak salak umutlar besliyorsun. Kırkla elli arası ağır geri zekalılık dönemi.. lan hayat denen bu boku kıvırdım galiba salaklığı. Elli altmış arası sallanma. Oldu olmadı.. yaptım yapamadım. Altmıştan sonra zaten her şey boka sarıyor.
Sayfa 318 - Can Yayınları
Ben Seni Nasıl Anlatayım Ki
Ben seni nasıl anlatayım ki? Ya da en güzel nereden başlanır seni anlatmaya?
Gözlerin karanlık bir oda, ellerin bütün kuvvetiyle çarpılmış bir kapı bana...
Biliyorum, ne söylesem tesiri yok artık. Sen benim onca zamandır aşamadığım ve hiçbir zaman da aşamayacağım o kocaman duvarlarımsın...
Geçer sandım, unuturum sandım... Biraz uzaklaşınca her şeye yeniden başlayabilirim sandım.
Ah canım... Denedim ama olmadı. Ben zaten hayatımda hiçbir şeyi istediğim gibi yapamadım. Sen sahip çıkmayı başaramadığım tek şey değilsin ama canımı en çok acıtansın. Ölsem acaba o zaman umursar mısın? Üzülür müsün biraz, acır mı canın?
Aslında sana söylemek istediğim son bir şey daha var.
Ya da boş ver.
Her neyse...
Sayfa 109 - Destek Yayınları
Bütün yaşamımca böyle bir evi özledim, böyle bir evim olsun istedim, içindeki kahkahalarla dans eden bir ev... Ama olmadı bitürlü, yapamadım, bundan sonra da yapamayacağımı biliyorum.
Kocaman bir beklentiyiz albayım. Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık, sevilmeyi beklerken beklemeyi sevmişiz. Sahi beklediğimiz, umut ettiğimiz şeyler bir gün gerçekleşecek mi? Gerçekleşmeyecekse bile bu çektiğimiz sıkıntılar dertler boşuna mı albayım? Ne olacak bu içimiz de ki yarım kalmışlıklar? Mutluluk bize uğramıyor albayım, mutsuzluğa