Üstelik belleğim de hiç güçlü değildir. Bunun nedeni, birçok şeyi kafamdan tamamiyle silmek istememdir belki de. Çünkü bizi derinden yaralayan olayları hiç anmamak, tümüyle unutmak, daha doğrusu unutmuş gibi davranmak zorundayız yaşamaya devam edebilmek için...
Sayfa 9Kitabı okudu
Köy sakinleri yağmur duasına çıkmışlardı. Bütün köy ahalisi toplandı. İçlerinden sadece biri yanına şemsiye almıştı:
Bu INANÇTIR!
Babalar bebeklerini havaya hoplatır, çocuklar gülmekten bayılır. Hiçbiri düşmekten korkmaz, düşeceklerini akıllarına bile getirmezler; çünkü babalar
onları tutacaktır:
Bu GÜVENDIR!
Yatağımız girerken yarın uyanıp yaşamaya devam edeceğimize dair bir garanti yoktur. Ancak yine de yarına dair planlar yaparız: Bu ÜMİTTİR!
Sayfa 15
Bu gidişten sonra Aziz Bey aşkın inanmaya ve yaşamaya değmez olduğunu düşünmeye başladı. Tam kadınlara karşı daha acımasız olmaya karar vermişken Maryam'dan uzun bir mektup geldi. İçtendi, dokunaklıydı, fazlasıyla romantikti. Aziz Bey'in aşka dair bütün görüşleri bir anda değişti. İnsan birini sevmeli hem de çok sevmeliydi.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Kadın cinayetlerine dair önemli bir tespit
Günümüzde, toplumumuzda ego yapısının yeterince gelişememesi sonucu aşırı bağımlılığa eğilimli bazı insanlar, farkına varmaksızın, içlerindeki boşluğu en yakınlarındaki insanları içselleştirerek giderme eğilimindeler. İçselleştirme kişinin bir başka insanın varlığını ya da imgesini benliğine mal etmesi anlamını taşır. İçselleştirilen kişi tarafından terk edildiklerinde, ki çoğu zaman bu eş ya da sevgili oluyor, terk edilen kişi, ruhunun içi boşalmışcasına, katlanması çok zor bir hal yaşamaya başlıyor. Terk eden kişi hala içinde, ama dış dünyadaki karşılığı artık yok. Dolayısıyla, içindeki imgeden kurtulabilmek için muhtemelen disosiyatif bir ruh haline girmesinin ardından, imgenin esas sureti olan terk eden kişinin hayatına son verebiliyor.
Mutlu olmak zorundasın,
yoksa hayatın yaşamaya değmez.
Sayfa 9 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
