. . KÜRK MANTOLU MADONNA . .
Gözün gördüğü, kulağın işittiği, burnun kokladığı, tenin dokunduğundan çok farklı bir hissi, çok farklı bir anlamı olan bir aşkın öyküsü . . .
Kürk Mantolu Madonna 
Sabahattin Ali
Sabahattin Ali , bir kadını neden resim tablosu olarak kurgulamış, onu resim çerçevesinin merkezine konumlandırmış ve hatta çerçevenin içindeki bu kadının güzelliğiyle kombinlenen kürklü bir manto
İnsan bir şeye bağlanmaya görsün. Çöz çözebilirsen.
**Yazılanlarda bir parça da olsa size dokunan bir yer varsa oraya daha önce birisi dokunduğu içindir**.
Böyle bir epigraf ile başlamış 
Taş Sektirme Ustası kitabına.
Bu deyiş bam telimeden vurdu beni. Dedim acaba hangi yaşanmışlıklar iç olacak bana.
Kolay değil yaşanmışlıkların ya da ifade edilemeyen boşlukların, insanı zincir gibi bağlayan, esir eden
Ben yorulmadım ama ne olur bir daha bana seni tekrar kurtarmam gerekmiş gibi sızlanma. Ne olur bana yine çare benim sevgimmiş gibi bakma.Senin kalpsizliğine gençliğimden bir parça bile harcamayacağım.
Sen vefanın ne olduğunu hayat seni de bir duvar dibinde göğsünde o kocaman boşluğun çaresizliğiyle bırakınca anlayacaksın.
Beni sevmiyor oluşuna
Aşevi gibi herkesin karnını doyurup da aç kaldım. Terzi gibi her yırtığı dikip kendi söküğüme uzanamadım. Ben bu hayatta en çok kendi hakkımı yedim.
Annemi çok üzdüler ama o kalktı yine çay demledi, yemeğini hazırladı.Yeni aldığı tencereden,balkonunda açmayan arsız çiçeğinden bahsetti ama hiç kalbindeki acılarını söylemedi.
Ben yorulmadım ama ne
Nereye gidersen git, kendi hikayenle baş başa kalırsın sonunda. Bu da bizim hikayemiz. Herkes bu hikayeyi öğrensin diye değil, biz unutmayalım diye yazdım."
Üç arkadaşın öyküsü. Yeni bir hayat hevesiyle Berlin'de yaşamaya başlayan Yasemin, Ali ve Eren'in hayatına konuk oluyoruz. Bu hayatı yavan yaşamayı kabul edemeyen, hep bir anlam arayışında olan, insan manzaralarından bir kesit. Ait olduğumuz yerin neresi olduğu, aitlik kavramının doğduğumuz aile yada mekanla ne kadar doğrusallık taşıdığına dair sorgulamaların kitabı.
"...başka bir dünyanın olabileceğine dair bir umut hikayesi."
Kısa bir roman ama sayfalar arasındaki yaşanmışlıkların ağırlığı, kısa bir roman okumuş hissinden ötesini veriyor. Dostluk kavramı çerçevesinde ilerleyen konu, acılarını geride bırakamayan insanlara dem vuruyor. Gezi olaylarının da ele alındığı romanda, geçmişin hüznünü şimdiye taşımanın, ezici yükünü okuyoruz.
Duygu ve düşünce yoğunluğu ile oluşturulmuş bu eser, Barbaros Altuğ'un kalemiyle tanışmış olmanın mutluluğunu yaşattı.
#birburadaiyiyiz yeni basımı
@ithakiturkce 'den çıkınca 
Esra Taşpınar ile hemen okuma listemizde yerini aldı. Tavsiyen için teşekkür ederim güzel kadın.
Tüm övgüleri sonunu kadar hak eden bu kitabı okuyun derim dostlar.
Sevgilerle.
Bilimi metafiziğin arabulucusu yapmak , dünyadan sadece Tanrı' yı dışlamakla kalmıyor, sevgiyi, nefreti ve hayatın anlamını da dışlıyordu; bu da içinde yaşadığımız dünyayı açıkça ve bütünüyle inkar etmek demekti. Elbette hayatın anlamına inanıyorsan , Tanrı'ya da inanmalısın demek değildir bu. Ama Tanrı' nın bilimsel bir temeli olmadığına inanıyorsa insan , hayatının anlamının da bilimsel bir temelden yoksun olduğuna ister istemez inanmak zorundadır. Ve bu da otomatik olarak hayatın anlamsız olduğu anlamına gelir. Başka bir deyişle, bireysel yaşanmışlıkların hiçbir ağırlığı yoktur; mevcut tüm bilgi bilimsel bilgidir.
Sayfa 153Kitabı okudu
"tek bir dokunuşla yıkılacak bir yapı gibiyim. çok yorgun, çok incinmiş, hayal kırıkları cam kırıkları gibi acıtıyor canımı.
alınganım belki de yaşanmışlıkların ağırlığı var üzerimde.
ve yalnızım. koca dünyada bir başıma.
korkuyorum. çok korkuyorum.
elimi uzatsam tutar mısınız. ağlasam başımı okşar mısınız.
üşüsem sarar mısınız beni.
biraz huzur için tüm ömrümü vermeye razıyım desem, bir şey ifade eder mi bu size.
beni anlar mısınız, anlamak ister misiniz.
en az sizin kadar zayıfım desem, inanır mısınız.
bu güçlü görüntünün altında ki güçsüzlüğü görebilir misiniz.
beni bir kez olsun karşılıksız ve çıkarsız sevebilir misiniz."
Zeliha Bekoğlu
Yüreğimde yaşanmamışlıkların ağırlığı,
Yüzümde yaşanmışlıkların çizgileri var.
Ne kadar kolay ömrümde geçse de zaman.
O kadar ağır geçiyor omuzlarımdan yaşam.
Sayfa 27Kitabı okudu
Tanrı, ruhlar ve cübbelere bürünmüş ak sakallı dedeler gibi modası geçmiş birtakım kavramların olmadığı sağlam bir metafizik tanımı sunan, tamamen bilimsel bir dünya görüşü formüle etmek pekâlâ mümkün olabilirdi. Yirmili yaşlarımın önemli bir bölümü bunun çerçevesini oturtma gayretiyle geçmişti. Fakat çabalarım en sonunda büyük bir duvara toslamıştı: Bilimi metafiziğin arabulucusu yapmak, dünyadan sadece Tanrı'yı dışlamakla kalmıyor, sevgiyi, nefreti ve hayatın anlamım da dışlıyordu; bu da içinde yaşadığımız dünyayı açıkça ve bütünüyle inkâr etmek demekti. Elbette, hayatın anlamına inanıyorsan, Tann'ya da inanmalısın, demek değildir bu. Ama Tanrı'nın bilimsel bir temeli olmadığına inanıyorsa insan, hayatın anlamının da bilimsel bir temelden yoksun olduğuna ister istemez inanmak zorundadır. Ve bu da otomatik olarak hayatın anlamsız olduğu anlamına gelir. Başka bir deyişle, bireysel yaşanmışlıkların hiçbir ağırlığı yoktur; mevcut tüm bilgi bilimsel bilgidir.
Sayfa 153 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Yüreğimde yaşanmamışlıkların ağırlığı,
Yüzümde yaşanmışlıkların çizgileri var.
Sayfa 27Kitabı okudu
Alınganım belki de yaşanmışlıkların ağırlığı var üzerimde…
Ve yalnızım…
Koca dünyada bir başıma…
Korkuyorum…
Çok korkuyorum…
Elimi uzatsam tutar mısınız….