Arzularımızın tatmin edilmesini pek önemsememek, hatalı bir düşünce olsa gerektir; çünkü bir arzumuzun gerçekleşemeyeceğini düşündüğümüz anda, onu tekrar önemseriz; ancak gerçekleşeceğinden kesinlikle emin olduğumuz zaman, peşinden koşulmaya pek de değmediğine hükmederiz. Her şeye rağmen, haklı olduğumuz bir taraf da vardır. Çünkü arzuların gerçekleşmesi ve mutluluk, sadece kesin olduklarında küçük görünseler de, bir dengesizlik halidirler ve ancak keder doğurabilirler. Arzu ne kadar eksiksiz biçimde gerçekleşmişse, keder de o kadar derin olur; mutluluk doğa yasasına aykırı biçimde biraz uzamış, alışkanlıkla pekişmişse, keder iyice dayanılmaz olur.
Sayfa 48 - E-kitapKitabı okudu
cananına denk gelince, rast getiren Rabbine şükürle yaşarsın…
Ben ''aşkın çocuğuyum. İstersen Potifar'dan boşanıp seninle evlenirim.
HAYIR, SEN alışkanlıklarının "çocuğusun"
Evlilik üç türlüdür:
"Et/lerin, Can/ların ve Canan/ların."
Etleri toplum, Canları Arzu evlendirir.
Cananları ise ALLAH birleştirir.
Ey Zülayha sen hangisinin peşindesin?
"Arzu yaşamın yarısıdır; kayıtsızlık da ölümün."
Sayfa 68Kitabı okudu
Geleceğe doğru yalınayak koşmak için güçlü bir arzu duydu içinde; kılıcını çekip atını yaşamın çetin cephelerine doğru doludizgin sürme isteği..."Yaşama sevinci" denilen duygu buydu herhalde.
"-arzu gerçekten yaşamın temel unsuru, elemanı gibi, neredeyse özü gibi görünüyor. Kuşkusuz sanatsal üretimde, bilimsel üretim de, felsefi üretim de bunun dışında asla düşünülemez."
