Evet,ne öldürülmek,ne tutuklanmak;hiçbir endişe duymuyordum,tek kaygım seni bir daha görememekti ve sana yazamamak.
Sayfa 413
“Yazamamak, yaşamamaktır.”
Böyle naif başka bir yazar var mıdır acaba ?
“Yazmadığımda yahut yazamadığımda kendimi kötü hissediyorum çünkü,işe yaramaz bir şeymişim ,üzerinde yaşadığım gezegene kulaklarımı tıkamışım gibi hissediyorum.Hatta yediğim yemeği,içtiğim suyu hak etmiyormuşum gibi.Harflerle beslenip harflerle var olabilen biri için yazamamak bir tür cehennem.”
Sayfa 109Kitabı okudu
Sabahlara kadar konuştuğun kişiyi en sonunda sadece çevirim içi görmek ve yazamamak.
İyi kitap okuduktan sonra yazamamak
Bu, yazarlık işine özgü bir sorun gibi görünebilir ama aslında pek de öyle değil. Kendi kafamızda yaratabileceğimizden çok daha üstün düşünceler içerdiğini sandığımız iyi bir kitabın, bizi nasıl sersemleteceğini, bizi kendi kendimize düşünmekten ne kadar alıkoyacağını bir hayal edin. Yani, iyi bir kitap bizi susturur.
Sayfa 180 - SelKitabı okudu
Anlıyorum ki uzun seneler ömrümün üç ihtirası olacak : Seni uzaktan görmeye mâhkum olmanın acısı, kitaba doyamamak ve istediğim gibi yazamamak..
Sayfa 114 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bir savaş içinde yaşamanın felaketi, artık yazamamak kaygısı, her an delirmek korkusuyla birleşince, denizi büyük bir tutkuyla seven, ama denize girmediği için yüzmesini bilmeyen Virginia Woolf, ceplerini taşlarla doldurup, kendini Ouse ırmağına attı.
Sayfa 46
