Cahit Sıtkı Tarancı’nın “Otuz Beş Yaş” şiiri, 1935 yılında yayınlanan “Otuz Beş Yaş” adlı şiir kitabında yer alan bir şiirdir. Şiir, şairin otuz beş yaşına girdiği zamanki ruh halini ve hayatına dair düşüncelerini yansıtır.
Şiir, şairin “Otuz beş yaşındayım, hayatımın yarısı geçti” dizesiyle başlar. Bu dize, şairin hayatının yarısını geride bıraktığını ve artık yaşlanmaya başladığını hissettiğini gösterir. Şair, daha sonraki dizelerde, hayatının geri kalanını nasıl geçireceğini düşünür ve çeşitli seçenekleri değerlendirir.
Şair, bir yandan hayatının geri kalanını sakin ve huzurlu bir şekilde geçirmek isterken, diğer yandan da hala büyük işler başarmak için zamanı olduğunu düşünür. Bu ikilem, şairin ruh halini yansıtır ve onu kararsız bir hale getirir.
Şiirin sonunda, şair hayatının geri kalanını nasıl geçireceğine karar veremez ve bu kararı zamana bırakır. Bu, şairin hayatın belirsizliğini ve insanın geleceğini kontrol edememesini gösterir.
“Otuz Beş Yaş” şiiri, Cahit Sıtkı Tarancı’nın en önemli şiirlerinden biridir. Şiir, şairin hayatına dair düşüncelerini ve ruh halini yansıtır ve insanın hayatının belirsizliğini ve geleceğini kontrol edememesini vurgular….
Şiirin temaları arasında şunlar yer almaktadır:
Yaşlanma
Ölüm
Hayatın belirsizliği
İnsanın geleceği kontrol edememesi
Karamsarlık
Umutsuzluk
İkilem
Ziya'ya Mektuplar kitabını okumuştum ve Cahit Sıtkı'nın o hassas, yaşamla ölüm arasında sıkışmış güzel ruhuyla orada tanışmıştım.
Yakın arkadaşı Ziya Osman Saba'ya yazdığı mektupları okumuş olduğum için, şiirleri bende daha çok anlam kazanmış oldu.
