ayet İstanbul Boğazından, son padişahla son şehzadesini alarak uzaklaştı.Hiçbir şey kalmadı geriye.Bir büyük boşluk kaldı geriye.Bir de bütün bunları, bulutların ufuk üzerinde koştuğu güz akşamları, kıyıya iyice yanaşan masal gemilerinin gölgelerine bakarak ve dahi o gölgeleri kendisi gibi görebilecek başkalarının varlığını da vehmederek dalgalara
Alınan ekonomik kararlar, tasarruf tedbirleri, diye başlamışken, bisiklet hayalini bu yıl da kalbine gömmesi gerektiği söylenen çocuğun içinin göçmesine getiriyordum lafı. Zindanlarda çürüyen üniversiteli gençlere verilen sağlık hizmetlerinin iyileştirilmesinden söz ederken ocağın üstündeki tavanın sapına takılıp kızgın yağlarla yanan kadına kayıyordu yazı. Çünkü yarın görüş günüdür. Acaba gösterirler mi. Mazgaldan gökyüzüne bakmak hala yasak mı? Melamin bardakları kabul etmişler mi. Bu bardakla çayın tadını tam alabiliyor mu. Teması nedir böyle sürüp giden bir yazının. Üzerine kızgın yağ dökülen bir kadının öyküsünden ana tema çıkmaz. Sekiz katı merdivenleri inleterek inerken bir kuş uçup gitmişti içimden. Şimdi yazmak değil yaşamak ve biriktirmek vaktiydi. Daha parmak kızdım ben.
Susmaya ya da yazmaya
Ne zaman başladınız diye soruyorlar, yazarlara.
:
Susmak,
Ya da yazmak
Başlanılan bir şey mi(dir)?
Sanmam.
Susmak ve yazmak,
Ses ya da söz ile olmasa da
Hayatın akışında,
Yaşamak telaşında
O hep vardır.
Bizler,
Sadece ona dahil olur
Ve bu dahiliyete bir isim buluruz.
Hepsi bu.
...
" ne güzeldi bilemedim. Onu yazmak mı yoksa onu yaşamak mı?"...z.k×
Hem acaba bu olayı öncelemiş olmadım mı? Günlerdir (haftalardır, aylardır?) onu Ferrante aracılığıyla da olsa, bütünüyle benim olan bir dünyada yaşatıyorum. O şimdiden benim düşüncemin düşüncesi.
Belki de Roman yazmak budur: Kendi roman kişileri aracılığıyla yaşamak, onların bizim dünyamızda yaşamasını sağlamak, kendimizi ve kendi yaratıklarımızı gelecek olanların düşüncesine teslim etmek, artık ben diyemeyeceğimiz zaman bile...
Sayfa 429Kitabı okudu
sadece para için yazan ve bu yüzdensayıları asla azalmayan bilakis biteviyeçoğalan fevkalade sıradan ve bayağıkimselerin en son eserlerini takip etmeyi büyük
maharet addeden ya da buna kendini zorunluhisseden bu tür bir okur kamuoyunun talihindendaha hazini nedir bilen var mı?
Bu şartlar için de insanın eriştiğinde diğerleri gibi susuzluğunu daha da artıracak olan beyhudeliklerin peşinde değil, susuzluğunu gerçekten giderecek şeylerin peşinde koşması gerekmez mi?
