Sakin diyorum kendime sakin diyorum sakin
Koyun say, yeşili sev, kuşları düşün... lâkin
Sıçmaya başlıyorlar tam düşündüğüm yerde
Sayfa 60Kitabı okudu
Tanrının bıraktığı yerden biz başlayalım
Üç milyar insanın yarısını sen öldür yarısını ben
Üç kişi kalsak yetişir yeryüzünde
Yaklaş bana
Seninle kardeş değiliz
Hüzünle karışık sevinçlerinden kurtul artık
Arzuların o belli belirsiz sıcaklığını sev
"Sakin diyorum kendime, sakin diyorum sakin
Koyun say, yeşili sev, kuşları düşün.. lakin
Sıçmaya başlıyorlar tam düşündüğüm yerde."
Güzel insan
Sakin ol. Gülümse. Kimseye kin gütme. Affet. Maviyi seyret. Imkanın varsa yeşili gör. Dua et. Dua al. Verdiğin senindir. Küçükleri sev. Yetimleri doyur. Saçlarını okşa. Güzellik arıyorsan güzelliğini muhafaza et. Her zahmet beraberinde kolaylık ve inşirah taşır. Gölgene sahip ol. sevmekten kaçma. Istanbul'u sev. Yağmurda ıslan. Hergün iki bardak su iç, iki sayfa kitap oku. Yaşarken yapılacak en doğru şey Allah'a kul olmaktır. Allah'a yönel. Avuçlarını aç. Cümlemiz için af dile. Allah'ım bize "kulum" desin. Affetsin.
Sayfa 145Kitabı okudu
Tarihin bazı gizemli söylencelerini hikayelerine konu etmeyi seven “ 
Alfredo Castelli ” bu defa çeşitli çağlarda dünyanın farklı yerlerinde yaşamış halkların folklorik efsaneleri arasında yer alan tipik karakterlerden "Yeşil Adam" ı (Green Man) günümüze aktarmayı amaçlamış. Bu amacını “ 
Enrico Lotti ” ile birlikte senaryolaştırırken “ 
Giovanni Romanini “ de çizimleriyle kendisine destek olmuş.
Yapraklarla ve dallarla kaplı, üzerinde çiçeklerin, sebzelerin, meyvelerin bulunduğu ve muhtemelen doğanın güçlerini ya da mevsimleri simgeleyen bir figür olan bu insan şeklindeki gövdelerin kökeninin çok eskilere dayandığı biliniyor. Bazı iddialar yeniden doğumun ve dirilişin simgesi olan ve genelde yüzü yeşil olarak gösterilen Mısır Tanrısı Osiris ile bağdaştırır. Rönesans döneminin ünlü İtalyan mimarı, mühendisi ve ressamı olan Giuseppe Arcimboldo’nun bahsi geçen meyve ve sebze bileşimlerinden oluşan meşhur resimlerinin esin kaynağı belki de bu efsanelerdir. (Ref: wikiart.org/en/giuseppe-arc... )
Gerçeğin yine mitlerle harmanlaşmasından oluşan olay örgüsü içerisinde hikayemizin baş kahramanı bay meraklı Martin Mystère, hızla ağaçsızlaştırılan Amazon ormanlarının nasıl yağmalandığını gündeme getirirken, aynı anda paha biçilmez arkeolojik eserleri kaçıranlarla mücadele eder. Suçlular ve sorumlular belalarını bulurken bizler de geleceğe dair küçük iyimser beklentiler büyütürüz içimizde.
Bu hikayeden çıkarabileceğimiz en temel ders ise; “Doğayı Sev, Yeşili Koru!” olmalıdır.
Yeşili sev
Kocaman bir ağacın etrafında dönen sevgililer. Biri bir yanından diğeri öbür yanından sarılıyor ağaca, birbirlerinin ellerini tutuyorlar. Garipler onları mutlu eden şeyin aşk olduğunu sanıyorlar, oysa öyle değil. Araştırmalar ağaçların birtakım titreşimler gönderdiklerini, onlara sarılmanın insan sağlığına iyi geldiğini, özellikle baş ağrısı, depresyon, dikkat eksikliği gibi sorunların tedavisinde yardımcı olduğunu söylüyor.
Yeşili sev, doğayı koru; Eyvallah, Elif Gibi Sevmek ve Fesleğen okuyandan uzak dur.
