Geçmiş, ismiyle zıt bir şekilde üzerinde yapılacaklar listesi olan bir ajanda gibi, zihnimde sokak sokak, tarih tarih dolaşıyor, geleceğe dönüş filminden çıkıp gelmiş Delorean marka araç gibi bugünle arasında gidip gelebileceği bir yol bulabiliyordu.
Sayfa 53 - Hay kitapKitabı okudu
Geçmiş, ismi ile zıt bir şekilde üzerinde yapılacaklar listesi olan bir ajanda gibi, zihnimde sokak sokak, tarih tarih dolaşıyor, geleceğe dönüş filminden çıkıp gelmiş De lorean marka araç gibi bugünle arasında gidip gelebileceği bir yol bulabiliyordu .
Sayfa 53Kitabı okudu
Robert Goodin, önceki bölümde sözünü ettiğimiz On Settling adlı kitabında Sıkı Dostlar filminden bir sahneye atıfta bulunuyor. Sahnede anne oğluna “Neden kendine hoş bir kız bulmuyorsun?” diye soruyor. Oğluysa “Buluyorum. Neredeyse her gece,” diye yanıt veriyor. Bunun üzerine anne 1srarla “Yuva kuracağın bir kızdan bahsediyorum,” diyor. Oğluysa tekrar “Buluyorum. Neredeyse her gece,” diyor.” Bu nükteli bir konuşma, fakat sürekli daha fazlasım, daha farklısını, daha yenisini istemekteki ahlâki mecburiyet yoksunluğunu —burada aşk ve cinsellik bağlamında-- örnekliyor. Bu, hayata karşı devamlı bir tutum haline geldiğinde, hızla Kierkegaardcı bir estetik umutsuzluğa kapılıyor, her köşe başında bizi daha iyisinin beklediğini düşündüğümüz için de sonsuza dek memnuniyetsiz kalmaya mahküm oluyoruz.
Bu yalnız umutsuzluk haline (bkz. önceki bölümdeki varoİuşsal tartışma) yol açmakla kalmıyor, mecburiyetlere dayanan ve dolayısıyla az çok sadakat, güven, fedakârlık ve benzer erdemler gerektiren ahlâklı bir hayatı yaşamamızı da zorlaştırıyor. Tüm bu değerler, itidalle ve yüzeyde çok heyecan verici duran şeyleri kaçırmaya razı olmamızla bağlantılı.
Sayfa 68Kitabı okudu
Flashdance filminden en sevdiğim replik,
''Hayal kurmayı bıraktığınızda ölürsünüz!''dür.
İşte bu yüzden şimdi korkudan özgürlüğe doğru ilerliyorsun.
Sayfa 155Kitabı okudu
İnsan beynin gerçekliği algılayışı
İnsan beyni gerçek bir görüntü ile zihinde gerçeğe benzer canlılıkta oluşturulan bir hayal arasındaki farkı tam olarak anlayamaz. Korku filmlerinden korkmamız, beynimizin bu özelliğinin bize oyunudur. Gerçek olmadığın, film olduğunu bile bile korku filminden korkarız. Madem beynimiz
bazı olasılıkları çok düşününce ona gerçekmiş gibi tepki veriyor, neden beynimizin bu özelliğinden bilinçli olarak
faydalanmayalım?
Sayfa 60Kitabı okudu
21. yüzyılın yapay zeka, büyük veri ve gelecek gibi yaygın film izlekleri arasında bunlarla çoğunlukla çakışan bir konu daha var: Gözetim. Sayıya vurursak, bütün bir 20. yüzyıl boyunca çekilen gözetim konulu filmlerin sayısı, 21. yüzyılın daha ilk 20 yılındakinden bile daha az. Geçen yüzyılın gözetim filmlerinin üçte biri, zaten yalnızca
Doğru inançlar, doğru yol arkadaşlarıdır.
Oysa insan kendini muhatabı ile aynı safta görse karşı safta duruşun hep saldırı eziyet ve sıkıntı veren pozisyonunu tetiklediğini bir bilebilse! Hayatı paylaştığı eşinin; elele ahirete yürüdüğü yoldaşı, dava arkadaşı, dahası kendi yarısı yani canı olduğunu bir kavrayabilse. O insanın yanlışları, eksiklikleri olsa bile onu değerli kılacak pek çok özelliği olduğunu görmek için bakmadığından fark edemediğini bir anlasa. O zaman yanındaki değerli yol arkadaşını kırıp üzmenin yıpratmanın aynı zamanda kendi gücünü, enerjisini yok etmek anlamına geldiğini, bu durumdan kendisinin de yara aldığını kavrayacak. Ve dahası birbirlerine verdikleri her acı üzüntü ve sıkıntı ile yuvalarına darbe vurduklarını bu darbenin de her seferinde evin temelinde ve giderek duvarlarında çatlaklar parçalanmalar oluştuğunu görecekler.
Doğru inançlar doğru yol arkadaşlarıdır.
çok sevdiğim yeşil yol filminden john coffey in sevdiğim bir sözü :)
“Yoruldum, patron. Yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum. Yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. Nereye gideceğimizi, nereden geldiğimizi söyleyecek biri. İnsanların birbirine kötü davranmasından bıktım. Her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. Çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor. Anlıyor musun?
Karanlıktan korkuyorum patron lütfen ışığı kapatma…”
İnsan beyni gerçek bir görüntü ile zihinde gerçeğe benzer canlılıkta oluşturulan bir hayal arasındaki farkı tam olarak anlayamaz. Korku filmlerinden korkmamız, beynimizin bu özelliğinin bize oyunudur. Gerçek olmadığını, film olduğunu bile bile korku filminden korkarız.
Sayfa 60Kitabı okudu