Yorgunluk benim genel halim. Bana, “Nasılsın?” diye soranlara, en sık verdiğim yanıtın “Yorgunum,” demek olduğunu keşfettiğim günden beri, daha bilinçli olarak “Yorgunum”. Şu memlekette yaşayıp da yorgun olmamak mümkün mü? Beden yorgunluğu dediğinden ne olacak, iki-üç dinlenmeyle geçer, ama ben aslında vatan yorgunuyum! Ruh yorgunuyum, gönül yorgunuyum, hayat yorgunuyum; öğrenmek, bilmek, anlamak, anlamamış gibi yapmak, düşünmek, hissetmek, tanımak, tanık olmak, katlanmak, anlayış göstermek, görmezden gelmek, üzerinde durmamak, idare etmek, üzülmemiş görünmek, alışmak, alışamamak, sabretmek, katlanmak, beklemek yorgunuyum. Tam da artık bu memlekette hiçbir şey şaşırtamaz beni sanırken, her seferinde yeniden şaşırmak yorgunuyum.
yaşama olan aşırı sevgimizden
umut ve korkudan kurtulan bizler
hiç bir yaşamın sonsuz olmadığı
ölülerin asla dirilmediği
ki en yorgun ırmak bile
denizle birleşir bir yerde
bu yüzden tanrılara şükranlarımızı sunarız.
"Eskiden her gün yaşanacak bir şey vardı,
Herkes kendi düşünü kurar,
Kendi hayatını oynardı.
Şimdi, herkes
Yoğun,
Yorgun
Ve
Tek başına…”
Üşüyüp yorgun düştükçe yüreğim
Kendime görünmez sıkıntılar büyütürüm
Ne senin o dilsiz uzaklığın
Ne benim bu rezil gerçeğim...
-Şükrü Erbaş
Yarınlar yorgun ve bezgin kimselere değil, rahatını terk edebilen gayretli insanlara aittir.
25 Ekim'de doğum günümle beraber...3 tane yeni kitabım çıkıyor;
-Kadın ve Çocuk
-Gözyaş'ım Var Bugün
-Yorgun Yürek
Kalkı ve ayağa " Böyle ucuz hayat yaşamak istemiyorum" dedi.Gidip bir ip aldı ve boynuna geçirdi... Son sözü " Pes ediyorum , Pes ediyorum , affet yanına geliyorum " dedi ve kendine bağladığı iple astı..
İnanılmaz bir aşk hilkayesi...Olmaz dediğin şey bir anda karşına çıktığı anda ne yaparsın ? Elif ' in karşısına çıktı. O ne yaptı peki... Elinizden hiç düşüremiyceğiniz bir kitap...
Yorgun Yürek - Halil İbrahim Kapan 25 Ekim 'de raflarda...
Neden seni bir çiğ damlası gibi
böylesine titrek, böylesine hassas görmeliyim?
oysa yorgun kalbim üşürken,
şimdi donuk gözlerim acıyı taşıyor..
Sen,hayran olduğum düşsel kadın,
bir buz dağı gibi olan kalbin
bütün insanlara acı çektirmek için mi böyle,
yoksa sadece senin için yaşayanlara mı?
Eskiden yaşamayı yürekten severdim,
birçokları gibi fırtınalı yaşadım
ve şimdi benim için artık hiçbir şey önemli değil,
çünkü hayatımı bir bardak su gibi çalkaladın.
Günlerim öyle yavaş, öyle sessiz geçiyor ki, sevgilim,
ve sen çok uzaklardasın, bir o kadar da yakında,
kalbimin yanında, duygularımın derinliğinde.
seni tekrar görmeyi, sesini duymayı
öyle çok istiyorum ki.
ama hiçbir şey değişmeyecek; benden öyle uzaksın ki.
'RATKO'
LEYLA için...
yüzümde yorgun bir adam var,
ne garip onu ben sananlar,
ben eskiden çok gülerdim...
S.E.S
S.E.S Der ki...
Derdimiz ne bizim sadece yenilmemek mi yoksa kazanmak mı? Hayatta hiç yenilmeyenler aslında hiç savaşmamış olanlardır. En büyük zafer yenilgilerin altından kalkıp zirveye ulaşmaktır.
Kelimelerinize güveniyorsanız cümlelerinizin yenemeyeceği bir düşünce olabilir mi? Tecrübe kapılarını açmanız için elinizde olabildiğince çok hata anahtarınız olmalı ancak hangi hata anahtarını hangi tecrübe kapısında kullanacağını bilmeyenler için başlamadan biten bir savaş geçer alt yazıdan...
Ben S.E.S kapı gıcırtısına benzettiler diye keman sesinin güzel tınılarına uzak kalan ruhumu kopyalanmışçasına aynılaşan bedenlerin çaldığı tıngırtı gitarlarla besledim. Bilmediklerimin değil ama öğrenmediklerimin suçlusu bu yüzden benim. Kabul ediyorum ben de başarabilirdim aslında kendimce güzel dediklerimin peşinden yürüyebilseydim. Yapışsa da üzerime yılmayan yılgınlıklar yorgun bedenimin kazandıklarından sonra acıtmazdı hayalimi kırgınlıklar....
Derdin ne senin gece gündüzü yenmek mi yoksa günde iki defa alacakaranlıkta sevdanızı haykırmak mı?
devamı gelecekte gelecek....
S.E.S
kaderi hicranda dolu annem
anlat bana beni
ben önceleri de hep ağlardım
gözlerimi hüzünlü buluttan mı aldın
şu yüreğim yanıp tüter durur
yanar dağdan mı kopardın
hayatı boyunca tahalluk içinde
suskun duran annem
anlat bana kendimi
6 kız 3 oğlun olmuş
yeni parlatılmış şemsirler gibi
ayrılık gelip koparıp ayrı düştün her birimize uzaksın
uyuyamadığın gecelerde içindeki yaraları neyle sardın
yorgun günün akşamlarında yalnız bir başına
bu dağbaşındaki evde ümitlerin. isteklerin.dileklerin
için uğraşların çabaların
hepmi beyhude oldu
benim talihimde senden ayrı olmak var annem
doğarken suçum mu vardı acaba bilir misin
beni acılara mahkum mu doğardun
anlat bana kendimi
anlat bana beni
17 ay sonra 5 gün görebileceğim
canım annem
BİR GÜN ANLARSIN
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar