Aziz Şehitler Ruhunuz Şad Olsun
01. ABDULLAH TAYYİP OLÇOK
02. ADİL BÜYÜKCENGİZ
03. AHMET KARA
04. AHMET KOCABAY
05. AHMET ORUÇ
06. AHMET ÖZSOY
07. AKIN SERTÇELİK
08. AKİF ALTAY
Mevlid Kandiliniz Mübarek Olsun
Mefhar - i Mevcudât, Hazret-i Fahr-i Alem
Muhammed Mustafâ râ Salevât
Allâh adın zikredelim evvela
Vacib oldu cümle işte her kula
Allâh adın her kim ol evvel anâ
Her işi âsan eder Allâh anâ
"Demek bu hayat,
Önce sana bana yük
Demek su kimin
Toprak kiminse
Motor, elektrik, ve ışık kiminse
Demek sultan odur.
Demek insan bölük bölük.
Yaşıyorsun ölüyorsun demek.
Nasıl yaşıyorsan
Öyle düşünüyorsun demek
Demek insan
En yüce mertebede hayvandır
Yeni anladım
Alet kullanan ve yapan.
Tilki tarlayı masallarda sürer,
Manyetoyu çeviremez tavşan."
Sayfa 39Kitabı okudu
Sultân-ı rusul şâh-ı mümeccedsin efendim
Bî-çârelerle devlet-i sermedsin efendim
Dîvân-ı ilâhîde ser-âmedsin efendim
Menşûr-i "le-amruk"le müeyyedsin efendim
Sen Ahmed ü Mahmûd u Muhammedsin efendim
Hak'tan bize sultân-ı müeyyedsin efendim
Şeyh Gâlib
(Peygamberlerin sultanı, şânı yüce bir pâdişâhsın efendim! Çâresizlere ebedî bir devlet ve devâsın efendim! Mahşerin dehşetli günlerinde, ümmetinin başında bir hâmîsin efendim! Şânın üzerine Cenâb-ı Hakk’ın “Sen’in ömrüne yemîn olsun!” diyerek and içtiği kasemle te’yîd edilmiş bir Peygamber’sin efendim!..)
Sayfa 8 - Erkam Yayınları
Ben Meselemi Hiç’e Bıraktım
Neymiş benim üstlenmem gereken o bir sürü mesele? Öncelikle iyi meseleleri benimsemeliymişim, sonra Tanrı meselesini, insanlık, hakikat, özgürlük, insaniyet, adalet meselelerini; dahası halkımın, hükümdarımın, vatanımın, meselelerini; ayrıca tin (ruh) meselesini ve daha binlerce başka meseleyi… Bir tek Benim kendi meselem hiçbir zaman Benim
Sayfa 18 - Kaos YayınlarıKitabı okudu
Sayılan ve sevilen Sultan, Yüce Şehinşah, Doğu'nun ve Batı'nın Hükümdarı, İslam'ın ve Müslümanların temel direği, Dünyanın ve Ahiretin Medar-ı iftiharı, Fetihler Babası, Yüce Tanrı'nın Halifesinin tek dayanağı" bir gece yarısı, alelacele, bir yolun kenarına gömülüverdi.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bir saz kırıla kırıla çalınır Sivas'ta
Bir isyan türkü türkü rüzgâra işlenir
Bir şair asılır sabaha karşı
Şah diye diye mucizeler düşlenir
Kırılan saz susar
Taşlanan şair ölür
Bir gül kana bulanır koynunda
Bir yanında ihanet vardır
Hazarmard'tan ve Idris-i Bitlisi'den kalma
Bir yanında dirençleşen inanç
Ki Kawa'dan ve Şaddat'tan alınma
Ne Ali vardır yanında-ki o yüce sultan
Ne Düldül ne şah
Ne de yoluna baş koyulan Allah
Yalnızca bir sestir o gündenbize düşen
"Hızır paşa bizi berdar etmeden
Yıkılın kaleler şaha gidelim"
Ey koca şair yıkılmadı işte kaleler
Sesinde türküler açıldı-yüreğinde güller
O çocuk saflığındaki sonsuz direncin
Bilsen hâlâ ne bitmeyen kavgaları söyler
Sayfa 45Kitabı okudu
Bir zamanlar okuduğu eski bir öyküyü anımsıyor.
Nasreddin kafasında görkemli bir kavukla sultanın huzuruna çıkmış, para dileniyormuş.
“Buraya para istemeye geldin, ama kafanda çok pahalı bir kavuk var. Kaç para eder o kavuk?” diye sormuş sultan.
“Çok zengin birinin hediyesidir. Herhalde beş yüz altından az etmez,” diye yanıtlamış zeki Sûfi.
Sultanın veziri, “Mümkün değil,” diye homurdanmış. “Hiçbir kavuk bu kadar para etmez.”
Nasreddin ise ısrarcıymış:
“Buraya yalnızca dilenmeye gelmedim, iş yapmaya da geldim. Ancak yüce bir soylunun bu türbana altı yüz altın vereceğini biliyordum. Alınca da üstünü fakirlere dağıtacağım.”
Sultan bu iltifata bayılmış ve Nasreddin’e istediği parayı vermiş. Nasreddin dışarı çıkarken vezire dönüp demiş ki:
“Kavuğun kaç para ettiğini bilmiş olabilirsin, ama ben de gururun insana neler yaptıracağını bilirim.”
İşte çevresindeki dünya aynen böyle…
Can Yayınları Eylül 2009 Çeviri: Celal ÜsterKitabı okudu
Geçti Dost Kervanı
Şu karşı yaylada göç katar katar
Bir güzel sevdası gözümde tüter
Bu ayrılık bize ölümden beter
Geçti dost kervanı eyleme beni
Şu benim sevdiğim başta oturur
Bir güzelin derdi beni bitirir
Bu ayrılık bize ölüm getirir
Geçti dost kervanı eyleme beni
Pir Sultan Abdal'ım kalkın aşalım
Aşıp yüce dağı engin düşelim
Çok nimetin yedik helallaşalım
Geçti dost kervanı eyleme beni
Pir Sultan Abdal
La Tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki;
Sendeki derdi nimet sayanlar da var.
Umudunu yıkma; Yusuf’u hatırla.
Dert nerede ise deva oraya gider.
Yoksulluk nerede ise nimet oraya gider.
Soru
ss,400-401Kitabı okudu
İSTANBUL'UN HALi
Biz ki İstanbul şehriyiz,
Fransız, İngiliz, İtalyan, Amerikan
bir de Yunan,
bir de zavallı Afrika zencileri
yer bitirir bizi bir yandan,
bir yandan da kendi köpek döllerimiz
Vahdettin Sultan,
ve damadı Ferit
ve İngiliz muhipleri
ve Mandacılar.
Biz ki İstanbul şehriyiz,
yüce Türk halkı,
malumun olsun çektiğimiz acılar ...
Sayfa 24 - Adam Yayınları 6.Basım 1992/ İkinci BAP
#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
