Okuduğunuz birçok romanı unutun. Az önce 8 sene sonra ağlama nöbeti geçirerek bitirdim. Ve 8 sene boyunca da etkisi hala üzerimdeydi. Algernon bir deney faresi Charlie ise,bu kelimeyi söylerken bile hoş bir ifade olmasa da,bilimin moron diye adlandırdığı bir karakter ama insan okurken hayatındakiler mi yoksa charlie mi moron kafası karışıyor. Algernon üzerinde yaptıkları bir deneyi başarılı olması sonucunda charlie üzerinde de denemeye karar veriyorlar. Deneyi yapıyorlar. Fakat bazı konulara dikkat etmiyorlar. Bundan sonrası sizin okuma süreciniz olsun. Ama bu kitabı okumaya başlarken kendinizi sevmeye niyet ederek başlayın ve Charlie ile kendinizi ailenizi değerlendirin. Belki hepimizin sürecine çok benziyor. Kendini fark etme,çevreyi değerlendirme ve insanlarla yüzleşme,sonra kendinle asıl yüzleşme,sahip olmak ve kaybetmek kavramlarını kendi içinizde bir tabloya yerli yerince yerleştirebilirsiniz. Ama en çok aşk. Dünyanın kimyasına karışmış en güzel şey. Lütfen bu kitabı öylesine bir kitapmış gibi okumayın.
Algernon'a Çiçekler 
Daniel Keyes
Çocukluk aşkı mı yoksa çocukluk arkadaşlığı mi? Jasper terk edilmiş bir çocukken Eaton ailesine katılır ve onlarla kardeş olarak büyüyüp iyi bir hokey oyuncusu olur. Ailenin kuzeni Sloane ise küçük yaşta ilk gördüğü andan itibaren Jasper'ı sevmektedir. Fakat Jasper ona arkadaş olduklarından başka birşey söylemez. Ta ki Sloane'nın düğününe kadar.
Her iki ana karakterimizde araları bozulmasın diye senelerce hislerini bastırmaları ve aile dinamiklerini okumak güzeldi. Sloane'nin yüzleşme sahneleri de güzeldi. Fakat Jasper'ın travmalarindan mütevellit olan dominant tarzı bence gereksizdi. Onun dışında Jasper iki uçta duygular hissettiren bir karakter olmuş. Bir yerde çok severken davranışını başka bir sayfa da nefret edebilirsiniz. Sloane'i sevdim. Winter'ı bu kitapta daha çok gördük. Harvey'i her kitapta ayrı sevdik.
Ben Violet'in hikayesini daha çok merak ediyorum.
Çaresiz 
Elsie Silver
