Ekonomi denen zincir kırılmadıkça 55 yaş üstü her insan köle gibi çalışmaya devam edecek. Yıllarca devlete görevini yerine getiren her vatandaş yine yine 20 yaşındaki gibi dolu dizgin çalışmak zorunda kalacak. Sonra bu Z kuşağı adıni verdiğiniz diğer zincirde bu amcaların kural ve tabularına takılıp bir ömür boyu kendi yolunu bulmakla uğraşacak. Çünkü sadece dedelerimiz ve amacalarımız bu hayatın süper kahramanları onlara biat etmek zorundayız (!).
Çaresizlik ne alaka yaw
Birini ya da bir şeyi sevmek, değer vermek, onu her şeyiyle sevmek demektir çoğu zaman. Ne olduğunu, ne olacağını, sınırlarını bilip, hatalarıyla, eksikleriyle, yanlışlarıyla ve sebep olduğu üzüntülerle kabul etmek demektir. Hiç kıvırmasak mı? Kıvırmadan söyleyelim evet, gerçekten sevmek bir tür çaresizliktir. Bir şeyi gerçekten çok seviyorsan başka çaren yoktur da ondan seviyorsundur. Vizontele filminin meşhur bir sahnesi var ya hani. "İnsan memleketini neden sever?" diye sorar Belediye Başkanı ve cevabı da yine kendi verir; "Başka çaresi yoktur da ondan sever!"
birbirlerinin en çok canını yakanlar birbirlerine denk insanlardır.
"Korkuyorum!"
"Neden?"
"Beni çok üzeceksin!"
O an bağırmak, sakın korkma demek istedim. Korkma, ben seni hiç üzmem... Diyemedim. Yaralarını görmüştüm çünkü.
Belki de daha ilk günden yaralarımızla eşitlenmiştik birbirimize.
Bizi birbirimize çeken benzer yaralar ağzımıza sıçacaktı. Herkes iyi bilir birbirlerinin en çok canını yakanlar birbirlerine denk insanlardır.
Ne olanları değiştirebilirim, ne de ömrüm boyunca seni anımsayıp üzülebilirim.
Zaten güçlükle üstesinden geliyorum yaşamak ağrısının...
Daima, kalbimin en ama en güzel yerinde...
Babalarını kalplerinin cennetinde saklayan (Soma'lı) çocuklara...
Bizler, "tarih duyusu"na sahip insanlar: erdemlerimiz var bizim, tartışmasız, - iddia sız, bencillikten uzak, mütevazı; mertiz, kendimizi aştık, öz veriliyiz, çok müteşekkiriz, çok sabırlıyız, çok hatırşinasız: - tüm bunlarla belki de çok "zevk sahibi" değiliz. Sonunda teslim edelim: Biz "tarih duyusu"na sahip insanların en zor kavradığı, hissettiği, tadını aldığı, sevdiği şey, özellikle her kültürün ve sanatın kusursuz ve en son olgunlaşmış yanı dır, yapıtların ve insanların asıl seçkin yönüdür, çarşaf gibi denizi andırdıkları ve sütliman bir kendine yeterlilik içinde oldukları andır, tamama ermiş tüm şeylerin altın ve soğuk görüntüsüdür. Belki de bizim büyük tarih duyusu erdemi miz i y i beğeniyle en azından en iyi beğeniyle zorunlu bir karşıtlık içindedir ve biz, insan yaşamının, zaman zaman pı rıldayan küçük, kısa ve en üstün mutluluk durumlarım ve nurlanmalarım kendi içimizde ancak zorlamayla taklit ede biliriz: büyük bir gücün ölçüsüz ve sınırsız olanın karşısında gönüllü olarak durduğu o anlar ve mucizeler - bir ince zevk bolluğunun, ansızın boyun eğme ve taş kesilme anında, hala titreyen bir zeminde sabit durarak ve kendini-sabitleyerek yaşandığı yerde. Ö l ç ü bize yabancıdır, itiraf edelim bunu kendimize; duyduğumuz heyecan özellikle sonsuzdan, ölçü süzden duyulan heyecandır. İleriye doğru soluyan bir bey girin üstündeki binici gibi, sonsuzun karşısında bırakıyoruz dizginleri, biz modern insanlar, biz yarı barbarlar - ve ancak orada k e n d i mutluluğumuzu yaşarız, aynı zamanda en çok - t e h l i k e d e o l d u ğ u m u z yerde.
Sayfa 151
Berâ bin Azib radıyallahu anh şöyle dedi:
"Nebi sallallahu aleyhi ve sellemi yatsı namazında "ve't-tini ve'z-zeytuni" sûresini okurken dinledim. Ben ondan daha güzel sesli birini duymadım."
Buhârî ve Müslim rivayet etmiştir.
Şiirin vücut bulmuş hali
Parmağının her boğumunda boğulurum
Her nefesinde hayatı solurum
Gözlerinin derinliklerinde kaybolurum
İki dudağının arasında hapsolurum
Kaşların hilale benzer
Kirpiklerin bir ömürü ezer
Gül yüzünde ellerim gezer
Kulakların her kelimemi sezer
Omuzlarının yüksekliğinden düşerim
Boynun cennetten köşe düş yerim
Yüz hatların hatta gülüşlerin
İşte paha biçilmez bu düş benim
Artık şiirime dokunmak istiyorum
Her gece şiirimi izliyorum
Şiirimi kalbimin derinliklerinde hissediyorum
En güzel şiirimsin herkesten gizliyorum
Z❤️🔥
Gaziantep
G _Özler görmez belki sevgiyi
A _llah biliyor nasıl sevdiğimi
Z _Aman değil ömür gidiyor burada
İ _sminle uyuyup uyanmak Allah'ın emri ise
A _llah nasip etsin hepimize
N _eler gelip geçiyor farkında değiliz
T _emennimiz zaten değilmi kavuşmak
E _mrah'ın sözü var zaten
P _rensesin gönlüne düştüğünden beri
se v m e k k im i z a m a n r e z ilc e k o r k u lu d u r
İn sa n b i r a k ş a m ü s t ü a n s ız ın y o ru lu r
Sayfa 72Kitabı okudu
