Başkalarının sorumluluğunu üzerime almaya meylettiğimde o gün Ender Bey'in tavrı, son derece sakince söylenmiş "Adam salaksa ben ne yapayım?" sözü gelir aklıma. Kendisini hiç yıpratmayışı. Onun bu tutumunu şimdide yaşadığım duruma uyarlayıp tabloyu yeniden gözlemlediğimde çok rahatlarım.
Duygusal ve zihinsel enerjimizi başkalarının sorumluluğunda olan şeylere kızarak, üzülerek harcamak, duygularımızı ve zihnimizi zincire vurur, bizim kendimiz için harekete geçmemizi az veya çok, ama mutlaka engeller. Suyun içinde olmak, dünya ile etkileşimimizi simgeleyen eyleme geçmek konusunda yalnız olduğumuzu, meselenin aslında her zaman kendimiz ve bizi çevreleyen su/dünya arasında olduğunu bize yeniden hatırlatır.
Sayfa 67Kitabı okuyor
"Elde olmayan şeyler için üzülmek bir işe yaramamanın ve korkunun itirafı anlamına gelir… Bu kısır döngüyü kırmanın en iyi yolu kendinizi düşünmekten vazgeçip başkalarını düşünmeye yönelmektir. Başkaları için bir şeyler yaparak kendi dertlerinizi hafifletebilirsiniz. Bugün gerçekleştireceğiniz, çevrenize yönelik bencil olmayan bir davranış, sizi geçmişinizden uzaklaştıracaktır. İçinde bulunduğunuz zaman ve gelecek tekrar bir anlam kazanarak gerçek fonksiyonlarına dönecektir. Doktor olarak ben bu yazdıklarımı tekrar tekrar denedim ve şimdiye kadar yazmış olduğum en başarılı reçetem olduğu sonucuna vardım."
Dr. Frederick Loomis
Epsilon YayınlarıKitabı okudu
Ben, pek rahat olmayan, kimi zaman insanı yoran, hatta sorunlar yaratan seyahatleri yeğlemeyi daha doğru buluyorum. Yabancı bir yere gidip bir şeyler yaşamak ve tanımak isteyen insanların bu gibi riskleri göze alması gerek, çünkü bunlar olağan şeyler!
Sayfa 216 - Everest Yayınları
MORFİN-kitap yorumu
İnsan ömrünün baharı ne zamandır
Uzak mıdır yakın mıdır
Kendi yüreğinde midir başkasının yüreğinde mi.
Peki bahar nasıl gelir bana ;
Bi kucak dolusu çiçekle mi
Bi seni seviyorum sözcüğü ile mi
Yoksa bi öpücükle mi
Yada Bi bakışla mı...
Bir şişe şarabı yalnız içeceğim.
O zaman şarabım daha çok, kederim daha az mı olacak?
Sayfa 63Kitabı okuyor
Bana dediklerinde"Bugün neden üzgünsün?"
Benim kafamdan geçen: Ben hiçbir zaman mutlu olmadım ki...
hepimiz birbirimizde birbirimize gösterdiğimiz beni görürüz, olduğumuz beni hep ardımıza saklarız. Olduğumuz ben ne zaman perdeyi sıyırıp sahneye çıkacak olsa endişeden ürperir, derhal perdeyi çekiveririz.
Zaman ne kadar hızlıydı ben sana kırgınken. Affetmeye yaklaşınca ağırlaştı, ilerlemiyor.