Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225bin okunma
Rilke'nin çalışma temposu harikuladedir. Geceyi gündüze katıp baş döndürücü bir gayretle yazar. Çok defa bir mola vermeye bile yanaşmaz. Bir mektubunda şöyle der: "Masamın başında dikilip duruyorum bütün zaman, başka bir şey yaptığım yok." Edebî tatmine ulaştığı son dönemlerinde dahi Rilke boş durmaz, Fransızcadan çeviriler yapar. Eş zamanlı olarak kendisi de pek çok Fransızca şiir kaleme alır, bunların bazıları 1926 yılında Vergers adıyla yayımlanır."
Bir Dipnot: Rilke'nin bu çalışma aşkından ben de nasiplenmiş oldum. 1000K'da sıkı okur olmam sonucunda(çok şükür) ilk defa yeni bir 'konu ismi' oluşturmuş oldum, mutluyum :)
O zaman Yaşasın "Çalışma Aşkı!"
Sayfa 6 - Rainer Maria Rilke
Kendimi asla şimdi hissettiğim gibi alçalmış hissetmemiştim. Belki de bir fahişe olarak o kadar aşağılanmıştım ki, hiçbir şeyin önemi kalmamıştı. İnsan sokağa düştüğü zaman hiçbir beklentisi kalmaz, hiçbir şey umut etmez. Oysa ben aşktan bir şeyler beklemiştim.
Yaşam bana hep kök gövdeden beslenen bir bitkiyi anımsatır. Yaşamın kök gövdesinde saklandığı ve görünmez olduğu doğrudur. Toprağın üzerinde görünense yalnızca tek bir yaz dayanır; sonra da solar gider. Kısa ömürlü bir görüntü bu. Yaşamların ve medeniyetlerin sonu gelmeyen oluşumlarını ve yok olup gidişlerini düşündüğümüzde mutlak bir hiçliğin etkisinden kurtulamayız. Buna karşın ben, hiçbir zaman sonsuz akışın altında yaşayan ve sürekliliği olan bir şeyin var olduğu duygusunu yitirmedim.
Hz. Enes (radıyallahu anh], Resûl-i Ekrem'in (sallallahu aleyhi veselem )şöyle buyurduğunu nakletmiştir:
"Su altı şeyi yapmaya Söz verin ben de sizin cennete gireceğinize kefil olayım." Sahâbeler,
"Onlar nelerdir?" diye sordular. Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:
1. Sizden biri konuştuğunda yalan söylemesin.
2. Söz verdiği zaman sözünü yerine getirsin.
3. Emanet edildiği zaman emanete hiyanet etmesin.
4. Gözleriyle harama bakmaktan sakınsın.
5. Edep yerini muhafaza etsin.
6. Ellerini harama uzatmasın."
Bu oda yalnız bugün değil, her zaman böyle karanlık...Burada kitaplarımla ben yaşarız ve bize aydınlık getirecek kimsemiz yok... Ben burada yalnızlığı bardak bardak içiyorum.
-Acımak... Ben insan ruhlarındaki derinliğin ancak onunla ölçülebileceğine kaniyim. Evet, dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi, insanlığımızın derecesini öğretir...
“Ben ki bu dünyada herkesler gibi gittim geldim, yüzüm çok güneşler gördü; sesleri kokuları, bunu, bunsuzluğu, yenilgiyi, utkuyu tanıdım. Elim yerküreye dokundu. Ama yalnız o sizin koyduğunuz korkunç dokunulmazlık sürdü durdu bende . Bir ona yenik düştü. Bir onda yıkıldı, parçalandı, unufak oldu.
Bu yüzden değil midir ki ben ne zaman sizinle olsan, her seferinde yanınızdan küllerle çıktım. Orda sayrılı, varla yok arası kaldım.”
Sayfa 313 - Yapı Kredi Yayınları
Ben yalnızım, her zaman öyleydim.
