Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
İkinci kitap ve Celaena artık kralın suikastçısı oldu. Celaena bu tabi ki de görevini nasıl yaptığı bir sır. Okudukça ne olduğunu anlıyorsunuz. Kendi gündemini kendi yaratıyor. Bir sürü yalanın içinde sadece istediği sırlarını korumak mı yoksa istediği basit bir hayat mı? Olaylar gelişirken tek arkadaşını kaybetmesi ve tüm yaşananlarla sırlar birer birer açığa çıkıyor.
#kitapyorumu Öncelikle kitaptaki hatalar sıkıntı verici. Buna rağmen özellikle Celaena'nın kendini kaybettiği anlar okurken beni benden aldı. Chaol ile ilişkisi ise büyük sıkıntı. Chaol'un sadakat sorunu ilişkilerindeki en büyük engel gibi gözüküyor. Herkesin kendine sakladığı sırlar olayları daha karmaşık hale getiriyor.
#alıntı "Nehemia gitmişti. Ve dünya...Onsuz da dönüyordu.
Sam öldüğünde Celaena onu yüreğine gömmüştü; ölen,isimlerini kendisi bile unutacak kadar bir sır gibi sakladığı diğer sevdiklerinin yanına. Fakat Nehemia... O oraya sığmamıştı bir türlü. Sanki Celaena'nın yüreği ölülerle, zamansızca yitip gidenlerle dolup taşmıştı."
Franz Kafka - Sorgulamalar
Merhabalar, burda Kafka’nın hayata dair sorgulamalarını ve düşündüren cümlelerini içeren “Aforizmalar” kitabını inceleyeceğim. Sonuna kadar okursanız çok sevinirim. Kitapla ilgili yorumlarınızı bekliyorum.
=> “Tüm kul hataları sabırsızlıktan, sistemli davranmayı zamansızca bırakmaktan ve görünür meseleleri görünürde kafese kapatmaktan
Şehirde Yeni Bir Rüzgâr Başlayacak
Şehirde yeni bir rüzgâr başlayacak. Rengi değişecek her şeyin. Yapraklar döne döne kavuşacak toprağa. Şehrin sokakları, kaldırımlar, dilimize takılan türküler bir rüzgârın serinliğine takılacak, hüzün hiç uğramayacak semtimize.
Aşk ile gireceğiz sokaklara, çiçekleri aşk ile koklayacağız. Bir düş kuracağız içinde sevmek olan. Şehirler açacak kapılarını aşk ile.
Hayat bir devr-i daim. Ne kadar da hızlı değişiyor her şey. Bir yıldız kayıyor usulca. Bir çocuk yolunu kaybediyor. Bir rüzgâr zamansızca saçlarımı dağıtıyor. Bu mevsimi sevmeli miyim yoksa sevmemeli miyim? Ağaçlar bile yapraklarını terk ediyor. Yapraklar renklerini terk ediyor. Dağ, bayır, dört bir yan rengini kaybediyor. Bu kadar kayıp arasında ben kazanan olmak için sımsıkı sarılıyorum söze.
Arkamda ne kadar ses bırakacağım belli değil. Önümde kaç acı yitip gidecek? Gelişim tuhaftı, gelişim bir acemi ürperti. Eflatun bir ışık var üzerimde. Bu rengi nerden hatırlıyorum bilmiyorum. Dünyanın bütün ezgileri kulağımda. Her köşeden yeni bir ses yükseliyor. Her sesin ayrı bir rengi var bende.
Şehirde yeni bir rüzgâr başlayacak, kendine benzetecek hepimizi.
Huzursuzluk; İstanbul'da gazetecilik yapan İbrahim'in, çocukluk arkadaşı Hüseyin'in öldürülmesi üzerine doğduğu şehir Mardin'e gidişini ve Hüseyin'in başına gelenlerin ardına düşüşünü anlatan son derece sürükleyici bir roman.
Zülfü Livaneli'nin Serenad'dan aşina olduğumuz, anlatının içine dalma isteği uyandıran etkileyici ve gerçekçi kurgusu Huzursuzluk'ta da yetkinliğini koruyor. Zamansızca başlanılası ve bir gecenin sabahına dek okunulası bir yapıt. Öyle ki sıcak yatağınızda veya gecenin soğukluğunda dahi olsanız bir Mezopotamya Güneşi eşsiz bir anlatımla harmanlanıp teninizde gezinebilir.
Huzursuzluk; günümüz yaşantısında hepimizin kendini uydurduğu kalıplardan kurtulup, çağın unutturduğu benliklerimizi hatırlatmak suretiyle kitlelere sancılı bir uyanış yaşatacak nitelikte bir kitap.
Memleketin batısı veya doğusunda doğmuş olmanın hiçbir şey ifade etmediğini, globalleşmenin pençesinde her birimiz batı kıyılarına sürüklensek de kalbimizin bir köşesinde doğu medeniyeti özlemiyle attığı gerçeğini hatırlatan bir yapıt. Doğu kültürüne uzak hisseden herkesin okumasını tavsiye edebilirim. Mardin sokaklarında manevi bir yürüyüşü tüm okuyacaklara güzelleyebilirim... Çünkü Mezopotamya güneşi hepimizi ısıtacak ve aydınlatacak kadar yücedir.
herkesin anlatacak bir hikayesi olmalı
Melekler insanı kıskanır; çünkü insan hissedebilecek, sevebilecek, emek verebilecek bir bedene, materyal bir gerçekliğe sahiptir. Tanrı zannettiğimiz ise sadece ilk yaratılmış olan melektir; kendisinden sonra gelenlere, onları kendisinin yarattığını söylemiştir, o kadar. O da diğer melekler gibi karanlık maddeden(bilinçten) oluşmuştur. Karanlık
Okuduğum her Ursula kitabında ona olan hayranlığım bir kez daha göklere çıkıyor. Her sayfayı zevkle çeviriyor, kitaplarını aşkla tutuyorum. Ben yaşadığım sürece kütüphanemin en güzel yerine onlar sahip olacaklar!
Kitapta, üç adet Çörtme öyküsü bulunuyor. Bu öyküler, Mülksüzler serisinde Shevek tarafından oluşturulan zamansızca mekanda yolculuk
Handan Gökçek'e ait okuduğum ilk ve son çıkan kitabı. Yalnızlığı; lüks bir otel kapısında görevli olarak çalışan Bilgin ile bizlere göstermiş yazar. Bilgin'in annesinin onları terk etmesinden sonraki tüm yaşamına bulaşan yalnızlığı ile yaşamayı öğrenmesi. Çocukluğunda başlayan orta kulak iltihabı sonrasında duyma yetisinin büyük çoğunluğunu yitiren Bilgin'in o aradığı anne sevgisi, sıcaklığı, babasında bulamadığını komşu teyzenin salçalı makarnasında araması ne kadar dokunaklı. Babasının 70'lerin sonundaki olaylara karışması ile ergenliğinde kendisini sorgu odalarında sonrasında ise zamansızca hücrede bulan Bilgin'in çile dolu yaşamı, hayatı boyunca gözlemleyerek hikayelerini oturup yazdığı bir çok yazı ve onu seçen sokak kedisi ile geçiyor. Sanırım insan her türlü durumda kendisine bir çıkış yolu buluyor, yaşamak için bir neden ona umut olabiliyor. Çok hoş bir kitaptı doğrusu.
Ezcümle.
Bu kitaptan çıkardığım nokta şu, Kaan Sekban, hayatında başarılı olabilmek adına ve hayatını kendi bilinciyle yaşamak adına kendi isteklerine uygun yaşamaya çalışmış. Bazen şirazeyi kredi kartlarını uçurarak kaydırsa da bazen zamansızca hatalar yapsa da önünde sonunda işler rayına girmeye başlamış. Zafer benimdir diyebilenindir. Kaan’ın elindeki şey zafer midir bilemem ama birçok kimsenin yapamayacağı şekilde hayatı kendi kararları ve istekler doğrultusunda yaşamayı becermiş biri gibi duruyor.
Hani bazı kitaplar vardır ve sizi çocukluğunuza götürür ya bu kitapta benim için öyleydi her satırda çocukluğuma dair anılar bula bildim. Ama nedense olurken zorlandım betimleme sevmeyen ben betimlemede yoruldum paragraf araları yok gibiydi düz yazı gibi bu da bebekli bir ben için zorlu bir okuma yapmamı sapladı hoş bunu editör hatası olarak kabul ediyorum
∙
Kitapta en çok iğneci yani dım dım Mehmet bölümünü çok sevdim gelin minicik konusundan bahsedeyim; Ferit babası hayatta olmasına rağmen sürekli şehir dışında çalıştığı için kısmen öksüz büyümüş biridir annesi üzerine titrer.. tüm arkadaşları zamansızca daha dost bile olmadan girmiştir acıyı kaderi ihanetin anlamlarını daha bilmeden hepsiyle karşılaşmıştır. Ferit bu durumdan büyüyünce kurtulacağını sansa da kurtulamaz bedeni ordan oraya savrulurken kendi kabuğuna çekilip kendi içinde göç yolculuğuna başlar...
İletişime girilen ilk ilişkide kişi kendini saklar mı yoksa nasılsa hemen ortaya koyar ve devam mı eder?
Kendini gizlemeye çalışan asıl “ben”i gizlerinde ortaya koyarak farklı bir tanışma biçimi mi seçer?
İnsanların iç dünyalarına ve davranışlarının temellerine ilişkin duyduğum ilgi, türünün adını koymakta zorlandığım bu eseri benim için daha ilgi çekici hale getirdi.
Her kitap bir bibliyoterapist. Terapi esasında anlatarak tedavi olma sürecidir. Kitap okurken anlatamıyorum belki ama bir cümle dokunup, anlatma isteği oluşturabiliyor veya yalım bir yüzleşmeyi zamansızca yüzüme çarpabiliyor. Okurken kendi yarama denk geldiğim yerlerde bir lahza korku vurur geçer beni. Herkesten gizlenmiş kabuk bağlamış bu yaranın yeniden kanatılma korkusudur bu.
