"Uyuyamıyorum!... Uyusam da yataktan hep yorgun kalkıyorum. Aslında en son ne zaman şöyle göğsümü gere gere derin bir nefes aldığımı bile hatırlamıyorum Sanki kaburgalarım birbirine yapışmış... Ceylanlar vardır ya? Hani hep korkak olurlar, huzursuz olurlar? İşte, ne zaman uyumak için gözlerimi kapasam o ceylanlar gibi oluyorum. Hatta ormandaki tek ceylan benmişim gibi! Sanki herkes peşime düşmüş beni avlamak istiyor! Oysa ben sadece uyumak istiyorum...
Sayfa 120 - Doğan Kitap
konuşmanın alışmak, alışmanın da sevmek gibi yan etkileri oluyor. ama siz insanlar da ne kolay alışıyorsunuz be. yabancılara bile. hatta hep yabancılara. sonra da aslında hiç gelmemiş birilerinin gidişine üzülerek geçiyor hayatınız.
İnsan kendi kendine karşı tamamıyla samimi olabilir mi?
Her insanın hatıralarında, herkese söyleyemeyeceği ancak dostlarına açabileceği taraflar vardır. Hatta dostlara bile açılamayacak, insanın yalnız kendine sakladığı sırları da bulunur. Bunlardan başka kendi kendimize bile açmaktan çekindiğimiz konular da vardır.
Sayfa 43
Sen yalnız kalmak istedikçe, peşini bırakmazlar, ama elini uzattığın zaman da, yüzüne bile bakmazlar; bu da böyle sürüp gider.
Kısacık bir an bile olsa gülmek pusuda bekleyen ölümü yenebilir.
Sayfa 46 - Can
Onların dünyalıklarını kazanacağım diye dinini onların ayakları altına serme! Böyle yapacak olursan, gözden düşer ve aşağılanırsın, bir de dünyalıklardan da yoksun kalırsın. Böyle bir yoksunluk olmasa bile, o takdirde sen en değerli olanı, inancını ve dinini en basit olan ile değiştirmiş olursun.
Sayfa 252 - İmam-ı GazâlîKitabı okudu
