Merhaba 1K okurları!
Belki 1 yıl, belki 1 buçuk yıl önce bir alıntıda tam kalbime dokunan bir söz okudum. Kitabın ismine baktım, tam da alıntının hakkını veren isim dedim. Okuyacaklarıma aldım. Sordum, pdf var mı diye (kitaba ulaşmam mümkünsüzdü) "Hayır" cevabını aldım. Kitabı okuyacaklarıma kaydettim o gün bir umut kitaba bir gün ulaşırsam aklımda bulunsun diye. Ve bir gün bana soru sordu tatlı bir kız; "Hangi kitabı istersin?" 
Har ve Kül diye cevapladım. Çünkü çok merak ettiyim bir kitapdı.
Hani bazen sorarız ya, "Hangi kitabı önerirsiniz okumam için?" Ben bir çok kitabı alıntılardan sevdim de başladım okumaya. Çok az kitapta "iyi ki" dedim. Bu kitap ilk sıralarda gelir. Bilmiyorum, benim en duygulu dönemime mi denk geldi, yok, hakkını yemeyeğim, çok güzeldi.
Har oldu, Kül etti.
Kitap güzel bir aşk hikayesiyle başladı, mesafelere rağmen bitmeyen aşkı anlatarak, ne olursa olsun, bazı aşkların vagzeçilmezliğini gösterdi.
Sonra iç sesim oldu. Bana beni anlattı, arkadaş oldu, dost gibi ruhuma üfledi.
Ve o muhteşem son.. Hiç bir gerçek aşk, bitmez, zaman aşımına uğramaz. Gözyaşlarımın sel olduğu anlar oldu. Bilmem kalbimin bam teline dokundu diye miydi? Yaşanması mümkün olup da yaşanamayan duygulardan mıydı?
Bazıları doğuştan şanslıdır, bazıları kendine şansı doğurur. (Bu da benden olsun.)
O kendine şans doğurdu, şanslı mıydı?
Spoiler vermeyeceğim. Ama her kitapta bir parça ben buluyorum, her kitapta benden bir parça bırakıyorum.
Sen, benim hep en değerlim olarak kalacaksın. Çünkü sen, buna değersin!
Keyifli okumalarınız olsun.
Gelecek cidden böyle mi?
George bir uzay yolculuğuna çıkmıştır. Bu yolculukta o devrin en iyi robotu olan Boltzmann'de yer almaktadır. Çeşitli sorunlardan dolayı saatleri bozulmuş ve zamanı tamamen kaybetmişlerdir. Gece gündüzü bilmiyor , uykuları gelince kafalarına göre uyuyorlardı. George yeryüzündeki ailesi ve dostu Annie ile çok az konuşabilmektedir. Bir gün Dünya'ya dönmek için çalışmalar yapmaya başlamışlar ve atmosfere giriş yapmayı başarmışlar. Ancak ulaştıklarında şok bir manzara ile karşılaşıyorlar. Bu manzara onları serüvenlere yollayacak bir manzaraydı fakat henüz onlar bunun farkında değillerdi.
Nerden başlayacağımı tam bilmiyorum . Kitabın içeriğinden mi , karakterlerinden mi ,amacından mı ..? Düşüncelerimden başlamak daha iyi olur gibi . Kitap çok güzel , üstelik aklımda birçok soru bıraktı. Sayfa 80 ve sonrasında elimden bırakmak istemedim . Başta olayı kafamıza oturtmaya çalışmamız gerektiği için tane tane okunması gerekiyor ilk sayfalar . Sonrası zaten geliyor kendiliğinden. Peki yazarımızın babasının Stephen Hawking olduğunu biliyor muydunuz ? Hawking'i görünce kan bağı olabileceği aklımdan geçmişti. Sondaki teşekkür kısmını okuyunca 
Catherine Lucy Hawking'nin babasının sözünü paylaşmasıyla emin oldum . Gelecek ve olaylar hakkındaki varsayımlar çok mantıklı ve olabilecek tarzdandı . 1k'da bu kitabı okuyan ilk okur oldum , umuyorum ki daha birçok kişi okur . "Uzayda sadece birkaç gün kalıp, döndüğünde yıllar geçtiğini anlasan ne yapardın ? " Okumanız dileğiyle, hoşça kalın .
Birde benim gözümden bakın Sade efendiye
Ben ne okudumm! Okudum mu yaşadım mı ne oldu anlamadım bile. 
Marquis de Sade efendi bu nasıl bir tanışmaydı? Siz manyak hatta psikopat bir herifsiniz efendim.Defalarca bir hışımla kitabı kapattım attım kenara, sonra sessizce alıp pür dikkat okudum. Ya da hiç bir beklentim olmadan ne okuduğumu bilmeden okuduğumdan olabilir bu etkilenme. Şimdi şöyle; kitabımızın ismi değişik ne alaka bende anlamadım 4 hikaye var ilk 3 hikaye 
Aşkın Suçları nda var asıl 4.hikaye bomba 
Erdemle Kırbaçlanan Kadın da varmış. Yanılıyorda olabilirim çünkü o kitapları görmedim. Valla ara vere vere sindirerek okudum. Sadizm babası, aykırı hikayelerin anası, 
Friedrich Nietzsche başucu kitabının yazarı sayın Sade memnun oldum sizi tanıdığıma. O kadar eleştirilmenize rağmen hem konular, hem de insanı sıkmadan ilerleyen akıcı diliniz beni mest etti. Sade Tanrı'yı sorgular, Sade iyinin her zaman kazanmadığını uzun uzun anlatır,Sade kötünün başarısına bol bol dem vurur,Sadenin ilahi adaleti yok, vicdanî yok, Tanrısı yok, merhameti yok, zevkleri için herşeyi yapabilen Sade işte bu sizde tanışın içeriğe hiç girmek istemiyorum onun tadına siz varın. Sadece şu cümleleri ekleyim; "Ey Tanrım, artık adaletinden şüphe etmeme izin verilecek mi, bana zulmeden insanlar gibi her zaman kötülüğe kulluk etmiş olsaydım, daha büyük felaketler altında mı ezilecektim?’’, ‘’Bu kadar acınacak, zavallı bir hayat için doğmaya değer miydi yani?’’ der. Hatta kitabın sonunda ise bambaşka kafa karıştırıcı bir soru ile başbaşa bırakır biz zavallı okurlarını. Hoşçakal Sade
