Sırf giyecek bir şeylerini aceleye getirmemek için bir saat erken uyanan insanlara oldum olası şaşırmışımdır . Giyinmeyi kutsal bir ritüele çevirmek modern zamanların alışkanlığı olsa gerek .
Acımasız bir insan değilim ama bana yaptıklarından dolayı asla affetmeyeceğim insanlar var. "İyi" bir insan olma isteğime karşın, bu kişilerin cehennemde çürümelerini, kurtuluşun beyaz ışığını asla görememelerini ya da lekeli ve kararmış ruhlarının ölümlü bedenlerini terk etme zamanı geldiğinde meleklerin kanat seslerini asla duyamamalarını içtenlikle diliyorum.
Olanlarla ilgili algıladığım şey, ben de bir tuhaflık, yanlışlık olduğuydu. Bu öyle bir şeydi ki, bu yüzden Tanrı benim dualarımı duymazdan geliyor ve güzel olan hiçbir şeyi hak etmediğim için beni cezalandırıyordu. En acıklısı, bu güzel şeylerin arasında sevilme arzusunun da olmasıydı.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.