Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Hilal Aslan
Hilal Aslan
@Hililiaslann
Mimar
Gaziantep
19 Şubat 1997
94 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Stefan Zweig'in hikayelerinde ele aldığı konular, karakter tahlilleri, olayın içindeymişçesine hissettirdiği betimlemeleri her kitabında ilgimi çekmiştir. Hayatın Mucizeleri bu özellikleri bakımından yazarın en sevdiğim eserleri arasında yerini aldı.
Hristiyan bir ressamın kilise için yapacağı Meryem Ana resmine modellik yapan yahudi bir kızla dostluğunu anlatıyor kitap. Kızın geçmişinde Hristiyanların şiddet eylemlerine maruz kalması, yazarın resmi gerçekçi kılmak için kızı Hristiyanlığa yönlendirmeye çalışması, aralarındaki din çatışmaları ve aynı anda Anvers'deki isyanlar, kiliselerin yağmalanması tüm bu olaylar çok güzel bir biçimde yansıtılmıştı. Bununla birlikte modellik yapan kızın Meryem Ana'yla özdeşleşmesi, aynı mucizenin kendi başına da gelmesini beklemesi güzel bir detaydı. 73 sayfalık bu hikayede yazarımızın kahramanlar aracılığıyla sanat ve dinle ilgili düşüncelerini okumak güzeldi. Stefan Zweig bana göre dünya üzerindeki en hassas yazarlardan biriydi ve bu hassaslığı yaşanmış olayları hikayelerine aktarırken de hissettirmesi kitaplarını ölümsüz kılıyor. Kendisi her okurun hayatına değmesi gereken bir yazar diye düşünüyorum ve hepinize keyifli okumalar diliyorum .
Bu sıcak yaz günlerinde içinizi daha da ısıtan, insanı mutlu eden, istediğiniz her şeyi yapabileceğinize inandıran bir kitap Gizli Bahçe. Diğer çocuklara hiç benzemeyen, sevimsiz, sıska, yaşlı ruhlu iki kuzenin gizli bir bahçeyi keşfederek tekrardan çocuklaşmasını ve bu yolda onlara eşlik eden diğer bir arkadaşlarının macerasını okuyoruz. Hem çocukların, hem yetişkinlerin eğlenerek okuyacağı akıcı ve güzel bir kitaptı. İstersek her şeyi başarabileceğimize olan inancımızı hiç kaybetmememiz ve her zaman güzel düşünmemiz dileğiyle. Hepinize keyifli okumalar dilerim dostlarım.
Mitoloji her daim ilgimi çeken bir alan olmuştur. Kendime bu alanda daha fazla bilgi katmak için katıldığım bir okuma grubuyla birlikte mitolojiye Hesiodos ile başlangıç yapmış oldum ve kitabı okuduktan sonra ne kadar doğru bir seçim olduğunu fark ettim. Birçok insan gibi mitoloji denince benim de aklıma ilk önce Homeros gelirdi ama öncesini de keşfetmiş oldum. Theogonia'da yazarımızın musalara seslenişiyle tanrıların dünyasına giriş yapıyoruz. Khaos'u, Gaia ve Uranos'u, onların yarattıklarını, Zeus'u, krallık mücadelelerini ve tanrı soylarını bu destanda başından sonuna kadar öğreniyoruz. İşler ve Günler'de ise daha didaktik bir eser çıkıyor karşımıza. Bu defa yazarımız kardeşi Perses'e bir takım öğütler veriyor ve hangi günlerde hangi işi yapması gerektiği hakkında bilgiler veriyor. Benim bu kitapta en çok hoşuma giden şey ise bu destanlardan sonra çevirmen tarafından verilen bilgiler. Her iki destanı başka örneklerle ve yazarımızı Homeros'la karşılaştırarak açıklayıcı bilgiler sunmuş okurlara. Hesiodos'u okuduktan sonra onun dilinden anlamamızı bir nebze daha kolaylaştıran bu bilgiler kitabı benim için ara sıra açıp kurcalayacağım bir rehbere dönüştürdü. Eğer siz de bu konulara meraklıysanız ve nereden başlamalıyım diye düşünüyorsanız bu kitabı okuyarak ilk adımı atabilir, Yunan mitolojisi hakkında en temel bilgilere erişebilirsiniz. Herkese keyifli okumalar dilerim.
Okur Takip Önerileri
Sait Faik Abasıyanık bana göre Türk edebiyatının ve hikaye sanatının en naif yazarı. Onun hikayelerini okurken sanki bir dalga sizi sürüklüyor ve ulaşmak istediğiniz kıyıya zahmetsizce süzülüyorsunuz. Son Kuşlar'ı okurken de tam olarak böyle hissettim. Sanki yaşadıklarını hikayelerinde yazıya dökmüş yazarımız. Her zaman bir olay örgüsü okumuyorsunuz. Bazen gördüğü bir kişiyi veya bir yeri betimleyerek oluşturuyor hikayesini. Bol bol birlikte balık tutuyor, deniz kokusunu içinize çekiyor ve bir kahvede birlikte düşünüyor birlikte dert yanıyorsunuz dünyadan ve yalnızlıktan. Yazma aşkına ortak oluyorsunuz. İnsanlara olan sevgisini ve doğa tasvirlerini okurken çokça hissediyorsunuz. Ama dediğim gibi sizi alıp götürüyor ve farklı kıyılara bırakıyor. Sait Faik bence herkesin okuması gereken bir yazar diyorum ve sizi deniz kokulu hikayelerle bir yolculuğa davet ediyorum efendim.
İthaki'nin Modern Klasikler Serisi çıktığı günden beri ilgimi çeken ve okumak istediğim bir seri. Öksüz Brooklyn kitabıyla bu seriye giriş yaptım ama doğru bir seçim mi yaptım emin değilim. Bu kitapta bir polisiye ve dedekliflik hikayesi okuyoruz ama biraz farklı bir hikaye bu. Kahramanımız Tourette sendromuna sahip ve tabi ki kitaba başlamadan önce neymiş bu sendrom diye bir araştırma yaptım. Tourette sendromu, çocukluk döneminde başlayan, istem dışı gerçekleşen, devamlı tekrarlanan ani hareketler veya seslerden meydana gelen tikler olarak ifade edilen nörolojik bir hastalık olarak geçiyor. Kahramanımız da bu tiklere fazlasıyla sahip ve sürekli duyduğu kelimelerden anlamlı olsun ya da olmasın yeni kelimeler türetiyor. Kitap boyunca sık sık bu durumla karşılaşıyoruz ve bir noktadan sonra şahsen ben olmasaydı daha mı iyi olurdu diye düşündüm. Sendromlu kahramanımızın dili ve bununla birlikte yazarımızın dili bana biraz karışık geldi. Okurken anlamakta zorlandığım ifadeler ve sıkıldığım yerler oldu. Onun dışında kitabımızın konusu söylediğim gibi bir dedektiflik hikayesi ve kahramanımız Lionel hem dostu hem patronu olan Minna'nın ani ölümüyle diğer iş arkadaşlarından ve bazı iş ortaklarından şüphelenerek olayı araştırmaya başlıyor. Biz de ona bu macerada eşlik ediyoruz. Şaşırtıcı bir sonla karşılaşmadım gayet tahmin edilebilirdi. Kitabı tavsiye eder miyim konusunda kararsızım ama ben iyi ki okumuşum demiyorum. O yüzden seçimi size bırakıyorum dostlarım.
İsmi vesilesiyle dikkatimi çeken bu kitap, yazarının adını ilk defa duymam ve nobel edebiyat ödülüne sahip olmasıyla da "hemen okumalıyım" dedirtti.
Kahramanımız Bayan Duszejko, daha çok yazları kullanılan ve kışın kimsenin uğramadığı bir yaylada üç beş komşusuyla yaşıyor. Kışların yoğun yaşandığı bu coğrafyada komşularının evine göz kulak olarak ve çocuklara ingilizce öğreterek geçimini sağlıyor. Aynı zamanda astrolojiyle ilgileniyor -ki bu kitaptan sonra benim de ilgileneceğim kesin- ve bir arkadaşıyla beraber Blake'in şiirlerinin çevirisini yapıyor. Kendisinin Koca Ayak olarak adlandırdığı bir komşusunun ani ölümüyle kitabımız başlıyor. Daha sonra birbirini izleyen cinayetler dizisi ve kahramanımızla birlikte hayvanların insanlardan intikam aldığı düşüncesiyle olayların çözülmesini heyecanla bekliyoruz. Konu bakımından avcılığa karşı işlenen sert tutum, hayvan haklarının savunulması ve kahramanımızın onlara dostça yaklaşımı benim çok hoşuma gitti. Bazı yerlerde çeviriden kaynaklandığını düşündüğüm anlatım bozuklukları vardı ama genel olarak bakarsak böyle farklı bakış açısıyla yazılmış bir kitap okumak beni çok mutlu etti. İyi ki okumuşum dediğim bir yazarla tanıştım.
O kadar güzel ve doyurucu bir kitaptı ki arkadaşlar, bitmesin diye yavaş yavaş, etkilendiğim her paragrafı birkaç kez okuduğum bir süreçti. Edebiyatı ve okumayı seviyorsanız, içinizden azıcık da olsa "ah bir gün ben de yazabilir miyim acaba" diye bir düşünce geçiyorsa bu kitaba şans vermelisiniz. İnsanın kendini anlamaya ve bulmaya çalıştığı noktada edebiyatın ona yol gösterici bir kaynak olduğunu düşünüyorum ve bu kitapta da bahsedildiği gibi yaşadığımız yatay hayattan içimizdeki dikey hayata ulaşmanın yolu yazmaktan geçiyor. Ben henüz yazma cesaretime ulaşamadım belki ama içimizde hep var olan o yaratma güdüsünün hepimizde uyanması dileğiyle.. Kitaplarla kalın.
Normalde sonunu, olayların akışını, hikayenin nereye varacağını merak ettiğimiz için hevesle okuyup bitiririz kitapları. Ama burda ilk cümleden hikayenin sonunu okuyoruz,ne olacağını biliyoruz. Buna rağmen yine hevesle ve merakla okudum. Akıcılığı ve anlatımı insanı çekiyor ve sevdiriyor hikayeyi. Hatta kendinizi Santiago Nasar'ın yerine koyabiliyor, onun adına üzülebiliyor, ben olsam şöyle yapardım gibi cümleler kurabiliyorsunuz. Aynı şekilde önceden bilinen bir olayı insanların nasıl olup durduramadığını anlayamıyor, Santiago Nasar adına bir kez daha üzülüyorsunuz.
Kitabı okuduğum süre boyunca sonunu merak ettim çünkü olay örgüsü hiç bitmeyecek gibiydi. Son sayfaya kadar ne okuduğumu anlamadım ama kitap bittiğinde kocaman bir boşluğa düştüm. Tek seferde sindirilebilecek bir kitap olmadığını düşünüyorum. Anlamak için iki kere hatta üç kere okunmalı. Yazarın ruh hali, kayıtsızlığı, olayların örgüsü ve sııradanmış izlenimi verilmesi, hep bir kısır döngü içerisinde oluşu beni yazarın diğer kitapları konusunda da meraklandırdı.
Ancak zekasını yazma yeteneğiyle ustaca birleştirebilen bir yazar satranç gibi herkesin alelade geçiştirdiği bir oyundan böyle bir yapıt çıkartabilir bence. Siyahı ve beyazı iki farklı benlik olarak algılayıp bu oyun üzerine bir insanın hayatını psikolojik ve felsefik bir şekilde ve bunu gayet akıcı bir dille yazmak her babayiğidin harcı olmasa gerek diye düşünüyorum. Bu kadar geç keşfettiğim için üzüldüm açıkçası.
Sanırım bu dünyayı yaşanılabilir kılmak için bir şeylere inanmak gerekiyor ve bu kitabı okuduktan sonra çocukça gelebilir belki ama bir parça sihir olsa fena olmazdı gibi hissettim. Tüm bu kaosun içinde mucizevi şeyler o sayfaların arasında tarifsiz bir huzur veriyor. Kitabı sevip sevmediğimden emin değilim ama elimden düşüremediğim bir gerçek. O kadar popüler kitabın arasında bu kitabın kıyıda köşede kalması ve benim onu birçok insandan önce keşfetmem çok muhteşem bir duygu. Umarım başka insanlar da bu duyguyu tadabilir ve aynı tadı alabilir.
