Sara Sadıxzadə
@Sarasadixzade
ASPU
25 Haziran 2003
12 okur puanı
Nisan 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ah, dostum, mutsuzluk bulaşıcı bir hastalık gibidir. Bu yüzden yoksul ve mutsuz insanlar birbirinden uzak durmalıdır, hiç değilse hastalık bulaşmamış olur.
Elə şeylər var ki, onları heç kəslə paylaşmaq olmur. Sinəndə haradasa ilişib qalır... Nə çölə çıxarmaq olur, nə də içəridə saxlamaq. Durmadan sinəni qazmağa davam edir. Ağrıya-acıya dözməyə məhkumsan sanki. Gecə yatanda belə əzablar orda öz işini görməyə davam edir. Səhərə yaxın qəlbinin göynəməsinə oyanırsan. Qışqırmaq İstəyirsən. Dəli kimi qışqırmaq... Bir dağın başına qalxıb məsələn... Qışqırmaq istəyirsən. Var gücunlə... Boğazın paralanana, nəfəsin kəsilənə qədər... Qoy əks-səda versin göylərdə, dağlarda, səmalarda... Heç olmasa onlar sənin halına yansın...
Masanın yan tərəfində isə yumşaq oturacaq dururdu.Bəzən telfonla danışarkən,bəzən ayaqqabımız geyinərkən,bəzən də kiminsə zəngini gözləyəndə o oturacaq karımıza gələrdi
Okur Takip Önerileri
Əzabın nə qədər uzun çəksə,məni o qədər çox xatırlayacaqsan.
Psixoanalitiklər-insanların boğazlarına baxdıqları kimi,qəlblərinə də baxan adamlardır.
Bir zamanlarki “ben” olduğunu hiç bir şekilde hissetmeden onun hakkında konuşa bilirim, onu eleştire bilirim ve ya yargılaya bilirim.
Bir qapı bağlananda o biri qapı açılır.Lakin çox vaxt biz gözümüzü bağlı qapıya dikib elə uzun-uzadı və məyusluqla baxırıq ki, açılan qapıları görə bilmirik.
Adamları başa düşmək üçün hər şeyə onların gözü ilə baxmaq lazımdır, yoxsa heç vaxt onları düz başa düşməzsən.
Bir də,qardaş, hər adam xoşbəxtliyi bir cür başa düşür.Kasıb dövlətlənəndə özünə xoşbəxt deyir.Acın qarnı doyanda,deyir xoşbəxtəm.Dilənçinin əlinə bu gündən dünənkindən bir abbası artıq keçəndə,deyir xoşbəxtəm.Səndə ki,odunçusan hər gün gəlib buraa bir şələ odun tapırsan,deyirsən bəxtim gətirib.
Siz heç təsəvvür edə bilməzsiniz ki, simvollar bəzən hansı yerlərdə gizlənir!
Kimdir müqəssir?Yaşadaraq öldürən,öldürərək yaşadan,sevərək parçalayan,parçalayaraq sevən …
Xalq və “mən”—bu iki söz bir yerə sığışdırılmaz.Ya mən olmalıyam,mənim üçün xalq olmamalıdır.Ya o olmalıdır,mən olmamalıyam.
Həyat lənətə gəlmiş əgərlərlə doludur.
O zaman sen de kendi kendini yargılarsın,diye yanıt vermiş kral.Ondan zor bir şey yoktur.Kendi kendini yargılamak,etrafdakılarını yargılamaktan çok daha zordur.
Bir şeyi hep yapdım ama: Doğum gününde sana daima beyaz gül, bana verdiyin güllerin aynılarından gönderdim. O on-on bir yılda kendine hiç sordunmu bu güllüri sana kimin gönderdiyini?
Canım yanıyordu,kramp giren ayaklarımı birbirine bastırıyordum,kollarım titriyordu ; o feci karanlikta öyle üşüyordum ki mecburen ikide bir ayağa kalkıyordum.Amma bekliyor, bekliyor,bekliyordum seni ,kaderimi bekler gibi.
Həyatın pis və yaxşı günləri növbə ilə insanlar arasında dövr edər.Dünyanın bir yerində bəzi insanlar çətinlik və problem içində olan zaman xoş günlər bizim sorağımıza gələr, bir müddət sonra isə o xoş günlər bizi tərk edərək çətinlik içərisində olan insanlara gedər.Onların çətinlikləri isə bizə dönər. Yaradılış sistemi yaxşı və pis günlərin növbələşməsi əsasında qurulmuşdur.
Bütün həyat çətinlikləri insanın ruhunu hədəfə alıb.İnsan ruhən məhv olandan sonra cismi də məcburən təslim olar.
Her şeyi olduğu gibi anlatacak mısınız? An gelir insan çalışmayacak durumda olur,fakat işte o an,o insanın geçmişteki başarılarını hatırlamak ve ileride engeller ortadan kalktığında daha bir gayretle, daha çok çalışacağını düşünmek için en uygun andır.
