Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Emne Naz

Onları birlikte gömmüşlerdi. Külleri ya da kemikleri yoktu. Hayattayken ayrı tutulmuşlardı ama ölümde beraber olmalarına izin verilmişti.
Sayfa 558Kitabı okudu
Reklam
“Ölüm bizi ayırana dek seni seveceğime ve koruyacağıma yemin ederim, “ diye fısıldadı Juliette. “Bu hayatta ve sonrakinde, ruhlarımız var olduğu sürece ruhum senin ruhunu bulacak, “ dedi Roma.
Sayfa 556Kitabı okudu
Senden nefret ediyorum, diye bağırırsa aslında, seni seviyorum, demek istediğini biliyordu. Seni hala o kadar çok seviyorum ki bu yüzden senden nefret ediyorum.
Sayfa 168Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ne doğumumuz ne ölümümüz ne de doğumla ölüm arasında can çekişerek sürdürdüğümüz hayatlar bize ait. Başkalarının isteklerinden doğuyor, başkalarının istediği gibi yaşıyor ve başkaları yüzünden ölüyoruz. Bizim sandığımız hayat bizim değil, bizim sandığımız beden bizim değil.
Sayfa 126Kitabı okudu
Kalbine giden yolun ölmekten geçtiğini bilseydim bunu çok önceden yapardım, Wadsworth.
Sayfa 197Kitabı okudu
Reklam
Tanrı biliyor ya, çoğunlukla bir daha uyanmama arzusu, hatta ümidiyle yatağa giriyorum: Ve sabahleyin gözümü açıp yine güneşi görünce hevesim kaçıyor.
Böyle mi olacaktı, insanı sonsuz derecede mutlu kılan şey, aynı zamanda üzüntüsünün kaynağı mı olmalı?
Söz veriyorsun. Ama sen hep yalancıydın.
Sayfa 209Kitabı okudu
Ama karanlıktan geçmezsek nasıl her sabah doğan güneşin değerini anlayacağız?
Sayfa 108Kitabı okudu
Eğer sen kendine inanmıyorsan, kimse inanmaz.
Reklam
Bir şey için üzülebilirsin ama bu ondan pişmanlık duymanı gerektirmez.
Hepsinden öte , senden nefret ediyorum çünkü aklımdan çıkmıyorsun. Sürekli. İğrenç ve engel olamıyorum.
Sayfa 343Kitabı okudu
Bu benim hikayem, bu yüzden de belli ki kahramanı benim.
Sayfa 372Kitabı okudu
Bir seferinde birinin yürüyüş şeklinden iğrenmiş , sonra da aslında tıpatıp aynı şekilde yürüdüğümü fark etmiştim.