Herhangi bir ırmağa sorunuz:"Gece gündüz aynı yönde akıp durmaktan başka bir şey yapmıyorken kendini yararsız hissettiğin oluyor mu?"
Şöyle cevap verecektir:"Amacım işe yaramak değil Irmak olmaktır."
Yalnızlık olmasa sevgi de senin yanında uzun süre kalmayacaktır.
Çünkü sevgi de göklerde dolaşıp canlılara başka şekillerde görünebilmek için dinlenmeye ihtiyaç duyar
Böylece pek çok yerden, varlığını belli etmeden ve kırılıp dökülmeden geçebilmek için, mutluluğunu ve hayatını soğuk ve aşınmış gündelik sözcüklerin arkasına saklıyordu.
Düşünceleri karmakarışık uçuşuyordu.Aniden bir tanesi keskin bir bıçak gibi yüreğine saplandı:Onun uğruna ölecekti ve o bunun farkına bile varmayacakti.Kopüren yaşamının tek bir sessiz dalgası bile onunkiyle buluşmayacaktı.Tanimadığı bir yaşamın kendisininkine bağlandığını ve orada parçalandığını o asla bilmeyecekti.
Şimdi sen gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Bize hiçbir şey yapmadılar. Sadece bizi en mutlak anlamdaki hiçliğin içerisine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır baskı uygulayamaz.
Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan, kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiçbir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi hatta.