''İçine giremezler''demişti Julia.Ama girebiliyorlardı işte.O'Brien ''Burada başına gelenler sonsuza dek sürecek''demişti.Doğruydu.Bazı şeyler geri gelmiyordu.İnsan daha geriye dönemiyordu.İnsanın içinde bir şeyler ölüyor,yanıp kül oluyordu.
Asıl önemli olan kişisel ilişkilerdi;Hiçbir işe yaramayacak bir hareketin,birini kollarına almanın,dökülen gözyaşının ölmekte olan birine söylenen bir sözün değeri olabiliyordu.
''Monptit,hayat budur işte.Hep giden birileri olur.Ne yürek unutur ne özlemler ölür.Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder.Ama birileri zamanı geldiğinde gitmek zorundadır.''
Dünyanın asıl devleri yazan insanlardı;onlar yılda otuz bin dolar kazanan ve isterlerse Yüksek Mahkeme'de yargıçlık yapabilecek olan Bay Butler gibilerinden çok daha üstündü.