Icetree
@yagmurM
307 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Demek ki sadece seçimlerimiz değil, rastlantılar da belirliyormuş insanın hayatını...
Bu olayları niye bilmiyorduk biz? Mavi Alay’ı niye duymamıştık? Demek ki bu ülkede zulüm, Türk, Ermeni, Kürt, Rum, Yahudi tanımıyordu. Devletler herkese karşı zalimdi
“Abi” dedim, “bir şey dikkatimi çekti. Mavi Alay’ı önce kışkırtan sonra da ölümlerine seyirci kalan Ankara hükümeti suçlu değil mi?”
“Olan olmuş, ben devleti yargılamam.”
“Ermeni katliamında da böyle mi düşünüyorsun?”
“Evet, benim görevim devleti suçlamayı değil onun çıkarlarını kollamayı gerektiriyor.”
“Ama her iki olayda da devlet suçlu.”
“İşe bir de başka açıdan bak. Ermeniler de, Kırım Türkleri de savaş zamanında işgalci düşmanla işbirliği yapıyorlar. Ermeniler tebaası oldukları Osmanlıya karşı Rus ordusuna yardım ediyor, Kırım Türkleri ise Alman ordularına katılıyor. Dünyanın neresinde olursa olsun, bu suç cezasız kalmaz.”
“Ama abi!” dedim. “İki olayda da kadınların, çocukların ne suçu vardı?”
“Eee” dedi, “savaş bu. Kurunun yanında yaş da yanıyor işte.”
Okur Takip Önerileri
“Aslında bütün mesele de bu. Türkiye’de her ailenin böyle sırları var. Bir ülke nüfusunun yarısından fazlasını kaybeder de ailelere bundan pay düşmez mi? Aile üyelerinin bile çoğu kendi sırlarını bilmiyorlar. İmparatorluk yıkılınca kimi Balkanlar’dan, kimi Kafkasya’dan, kimi Ortadoğu’dan gelmiş. Hepsi kılıç artığı. Dokuz cephede savaşmış insanlar. Bu yüzden aileler, soylar soplar birbirine karışmış.”
“İyi ama biz hepsine Türk diyoruz!”
“Irk olarak değil, bu kelime katliamlardan kurtularak Anadolu’ya sığınan insanların kurduğu bir koalisyonu anlatıyor. Yeni bir hayat, yeni bir ülke, yeni bir ulus. Yoksa Orta Asya’daki Türk ırkını vurgulamıyor.”
Müzik mi Edebiyat mı?
Eskiden,duyguları öğrenme eğitimimde kitaplara ek olarak müziğe de yer veriyordum.Ama bir süre sonra bunun anlamsız olduğunu kavradım.
Müzik edebiyat gibi duyguları anlatmıyor,bizzat yaşatmak amacını güdüyordu.Bu da ise yaramaz birşeydi,çünkü benim duyguları yaşamaya değil öğrenmeye ihtiyacim vardi.
O yüzden duygu kabarmalarına yer vermeyen bir müzik seçtim...
-Ama bir de aşkın en yüksek noktası var.Nedir o biliyor musun?
-Nedir?
-Kıskanmayı bile unutmak.Onu mutlu eden her şeyi ve herkesi sevmek.O noktada sahiplenmek biter,saf aşk kalır.
Öyle bir kapı olmalı ki çalınca,insana hiçbir şey sormadan açsalar..
Kapının ortasındaki büyük pencereden bakıp da KIM O demeseler.
Sonra hemen iceri alsalar beni..
Ben anlatmak istesem bile hemen sustursalar,biz herşeyi biliyoruz
Her şeyi biliyor musunuz gerçekten? EVET!
Ayiklayabilseydin belki içimde oturulabilirdi ,fakat masrafa değmez hangi tarafımı tamir edeceksiniz ..Yıkıp yeniden yapmak daha ucuza gelir.
Şöyle demis bir yamyam,köyüne gelen Batılı bir antropologa:'Biz insanlari yemek icin ve ancak ihtiyacimiz miktarinca öldürüyoruz.Ama ya siz...'
Mutluluk ,içinde bulunulan durumlar ne olursa olsun,isterse acı şeyler olsun,onlari duymak yaşamak demektir.Böylece zinde kaldığınızı göreceksiniz.Böylece zihniniz pörsümeyecektir
Tanımadığı insana aşıktı, tanıdığı insanlardan ise korkuyordu.
Prens, masum bir şakadan bir genc kiz gibi kizardigina göre,onun soylu bir delikanli olarak kalbinde pek övülmeye değer niyetler besledigi kararina variyorum.
