"Bakma öyle dik dik yüzüme, az bir şey değil bu. Sevgi nedir bilir misin? Aaa, bilmiyorsundur. Senin köpeksi sevgin benim karnımı doyurmaz deme ha! Sevgi öyle bir şeydir ki... Nasıl anlatayım ya sana? Yok! Anlatamıyorum ki. Sevgi sevgidir. Anladım mı? Sevgi bölünmez, parçalanmaz bir şeydir. Bir tek sevgi var. Aa, nasıl, anladın mı? Bir tek sevgi! İnsan da, Tanrı da onunla sevilir. Köpek de!"
Sayfa 105Kitabı okudu
Ştoltz: Ama bu hayatta sevmediğin şey ne? Onu söyle.
Oblomov: Her şey, durmadan öteye beriye koşmalar, küçük ihtiras oyunları, hele de aç gözlülükler, rekabetler, dedikodular, birbirine çelme atmalar, birbirini tepeden tırnağa süzmeler.
Konuşmalarını dinledikçe insan budalalaşıyor.
İlk bakışta zeki insanlar sanırsın, yüzlerinde ciddilik okunur, ama bütün söyledikleri şu biçim şeyler: "falanca veya filanca, bilmem ne satın aldı, bilmem neresini kiraladı." başka birisi:" aa! olur şey değil niçin acaba?!" yahut:"falanca dün akşam kulüpte müthiş para kaybetti, bir başkası üçyüz bin kazandı."
İllallah bunlardan.bunlar arasında insanlık nerede?İnsanlığın yüceliği, bütünlüğü nerede kaldı?
İnsanlık ufak paralar haline gelmiş...Hayat amma da hayat ha,ne bulabilir insan orada?
Fikir meseleleri mi var, duygu meseleleri mi var?
Bu hayatın bir ekseni yok: derin, hayati hiç bir yanı yok!"
OTUZ SEKİZİNCİ BÖLÜM: İkinci Savaş Başlıyor
Harry tam Giriş Salonu'nun son mermer basamağından inmişti ki, Malfoy, Crabbe ve Goyle sağdan, Slytherin Ortak Salonu'na giden bir kapıdan çıktılar. Harry olduğu yerde kalakaldı; Malfoy ve diğerleri de. Açık ön kapıdan geçerek araziden salona gelen çığlıklar, kahkahalar ve şıpırtılardan başka ses yoktu içeride.
Malfoy etrafına bakındı -Harry
Sayfa 957Kitabı okudu
-Ama hayatta sevmediğin şey ne? Onu söyle.
-Her şey. Durmadan oraya buraya koşmalar, küçük ihtiras oyunları. Hele de o açgözlü davranışlar. Rekabet hırsı, dedikodular, birbirine çelme atmalar, birbirini tepeden tırnağa süzmeler. Konuşmaları dinledikçe insan aptallaşıyor. İlk bakışta zeki adamlar sanırsın. Yüzlerinden ciddiyet akıyor. Ama bütün söyledikleri şöyle şeylerden ibaret; "Falanca veya filanca, bilmem ne satın aldı, bilmem neresini kiraladı." Başka biri; "Aa! Olur şey değil, niçin acaba?" Ya da; "Falanca dün akşam kulüpte çok para kaybetti, öteki üç yüz bin kazandı." ... İllallah bunlardan. Bunlar arasında insanlık nerede? İnsanlığın yüceliği, bütünlüğü nerede kaldı? İnsanlık bozuk para haline gelmiş.
———Spoiler içerir———
Ştols sordu;
- Nasıl, bu dilencinin hikayesini dinledin mi? -Bahsettiği İlya İlyiç kim?
-Oblomov. Sana ondan çok bahsetmiştim.
- Evet, hatırladım. Senin bir dostun, bir okul arkadaşın. Ne oldu?
- Öldü, hayatı yok yere harcandı gitti.
Ştols içini çekip biraz daldıktan sonra;
- Zekâda kimseden aşağı değildi, dedi. Tertemiz, billur gibi bir ruhu vardı. Asil heyecanları olan bir insandı. Ama hiçbir şey yapmadı.
- Niçin? Ne yüzünden?
- Ne yüzünden mi?.. Oblomovluk!
- Oblomovluk mu? O da ne demek?
- Biraz zihnimi, anılarımı toparlayayım da anlatayım. Sen de yazarsın, belki birisinin işine yarar.
Ştols dostuna, işte bu okuduğunuz hikâyeyi anlattı.
Cami
Az giderler, uz giderler; kule kâşane düz giderler!
-Aa! Camiye bak! Kubbesine bina dikmişler!
Kendini gülmeye zorlar, Refakatçi. Bakışırlar, çok kötü oyuncusun der gibi.
-Kubbede değil o, caminin arkasında; bahçede!
-Neden öyle?
-Bina dikecek yer kalmadı diye.
-Bu dozerler ne?
-Onlar da binayı yıkıyormuş gibi yapıyor işte.
-Yıkıyormuş gibi mi yapıyor işte! Yani, kim, ne zaman, nasıl, niye?
-Şehrin silüetini şey ediyor diye! Aman, neyse. Ne de olsa anlamazsın. Boş versene!
-Kapansın artık şu perde! Her şeye şaşırmaktan daha şimdiden yoruldum mu ne!
Sone YayınlarıKitabı okudu
Sanat
Yaramazlık yapan bir çocuğa, hem yaptığı hareketi kınadığımızı, hem de devam etmesini yasakladığımızı belirtmek amacıyla yaptığımız gibi. "Tanrı aşkına, gerçek bir dâhi olan Monet gibi bir ressamın ardından, Poussin gibi yeteneksiz, basmakalıp, eski bir ressamın adını anmayın. Size açıkça söyleyeyim, bence dünyanın en sıkıcı adamı. Ne
