Neredeyse önümde duruyordu. "Kim ya da ne olduğumu unutmaman için."
Mavi, mavi gözlerinin içine baktım. "Senin yürüyen bir ölü olduğunu asla unutmam."
Yüzünden tanımlayamadığım bir ifade geçti. Acı olabilirdi. "Hayır, gözlerinden ne olduğumu görebiliyorum." Sesini neredeyse bir fısıltıya alçalttı ama baştan çıkartıcı değildi. İnsancaydı. "Gözlerin, gördüğüm en temiz ayna, ma petite. Ne zaman kendimmiş gibi davranmaya başlasam. Ne zaman hayatta olduğumu zannetmeye başlasam. Tek yapmam gereken yüzüne bakıp gerçeği görmek."
Sayfa 233 - Artemis YayınlarıKitabı okudu
Yazmak ve içsellik
Yazmak ruh sağlığımız için hayati önem taşıyabilir.Fizyolojik olarak yutkunmadan yutamadığımız lokmalar gibi yazmadan acısını hafifletemediğimiz anlar vardır ki anlar diyorum bu sürenin zamana yayılması gerekmiyor çünkü.
An geliyor acı beyninizi uyuşturuyor.sınırsız Nutella kaşıklama hissi O an hasıl oluyor.
Saçı istediği modele kesilmemiş kadın sendromlarına balıklama dalmamak için yazıyorum.Akıllı telefonların Bizi tutsak edip,aptallaştırdığı,hissizleştirdiği düşüncesiyle geliştirdiğim kaçış dürtüsüyle yazmanın yatıştırıcı dünyasını keşfettim.
Metinlerin dili vardır;Büyülüdür onlar...Çekip Dünya'sına alıverir seni masallardaki gibi.Aynı duygu dilini konuştuklarınla buluşturur sizi ve içinizdeki devinimleri harekete geçirip onları eyleme dönüştürür.Ruhu beslemenin,içselleşmenin bir başka yoludur yazmak.Konuşamadıklarımızı,sustuklarımızı yazarız.Harflerin,kelimelerin,cümlelerin gücüyle ulaşırız ulaşmak istediklerimize.Ve en önemlisi içsel Yalnızlığımızın paha biçilmez değerini öğreniriz her kıymetlimiz kalbimizi hoyratça kırıp puzel parçaları gibi darmadağın ettiğinde.Ne çok yaşıyor taklidi yaptığımızın farkına varırız içselleştikçe.Oğuz Atay'ın dediği gibi ; Ben iç Dünya'ma dönüyorum.hiç olmazsa orada hayâl kırıklığı yok...
Melek Kapılar
9. BÖLÜM
SONSUZ SABIR
Bir zamanlar cennet meyvesini işitmiş olan bir kadın vardı. Ona tamah etti.
Adına Sabar diyeceğimiz bir dervişe sordu, “Bu meyveyi nasıl bulabilirim ki böylece mevcut bilgiye erebileyim? “Sana verebileceğim en iyi tavsiye benimle çalışman olur,” dedi derviş. “Fakat böyle yapmazsan, kararlı bir şekilde ve bazen yerinde
Bu güzel metaforların şifresini kendi başına çöz; derinlemesine düşün onlar hakkında.
Bu yüzden hikayeler üzerinden konuşuyorum. Onlar üzerinden hiç kimse konuşmamıştı. Niçin ben bu küçük hikayeler üzerinden konuşuyorum? -sadece nasıl düşüneceğine dair sana birkaç ipucu vermek için. Bunlar bu hikayeler üzerine yapılan yorumlar değiller; ben bir
Fuzuli
öyle ser-mestem ki idrâk etmezem dünyâ nedir
ben kimem sâki olan kimdir mey-i sahbâ nedir
gerçi cânândan dil-i şeydâ için kâm isterem
sorsa cânan bilmezem kâm-ı dil-i şeydâ nedir
vasldan çün âşıkı müstağni eyler bir visâl
âşıka ma'şûkdan her dem bu istiğnâ nedir
hikmet-i dünyâ vü mâfîhâ bilen ârif değil
ârif oldur bilmeye dünyâ vü mâfîhâ
Ziya Gökalp
Elimde tüfenk, gönlümde iman,
Dileğim iki: Din ile vatan...
Ocağım ordu, büyüğüm Sultan,
Sultan'a imdâd eyle Yârabbi!
Ömrünü müzdâd eyle Yârabbi!
Yolumuz gaza, sonu şehâdet,
Dinimiz ister sıdk ile hizmet,
Bütün insanlar aynı dilde acı çeker, aynı dilde gülümsedikleri gibi...
