“İnsan acı çeker, ısrar eder ve talep eder. Yüz binlerce dünyaya sahip olsa da huzur bulamaz. İnsan kılı kırk yarar, bir biçimde her türlü işle ve zanaatle uğraşır; çok çeşitli görevlerle kendisini meşgul eder. Arzu ettiği arzu nesnelerine ulaşamadığı için astronomi ve tıp alanlarını öğrenir. Normalde insan sevdiğine ‘kalbimin huzuru’ der. Hâl bu olunca insan, başka bir şeyde nasıl rahat ve huzur bulur. Bütün bu zevkler ve meşguliyetlerin hepsi merdiven gibidir. Çünkü insan merdivenin basamaklarına yerleşip yaşamaya kalkışmaz, geçicidir oraları; ne mutlu ona ki, bu gerçeğin farkına varmak için yeterince erken uyanır. Böyle biri için uzun yol kısalır ve hayatını merdiven basamaklarında boşuna harcamaz.”
-Siz de hep beni teselli etmeye çalışıyorsunuz. Ama benim istediğim teselli olmak değil. Beni üzmekten, acı vermekten korktuğunuz için hiç bahsetmediğiniz, tanımama izin vermediğiniz bir çok şey olduğunu biliyorum. Hiç bilmediğim şeyler, öyle ki bazen..
Sesi gittikçe yavaşlıyordu, nefessiz kalmış gibi durdu. Ağzından çıkan son sözleri tekrar ederek sordum:
-Evet, bazen?
Üzüntülü bir şekilde devam etti:
-Öyleki bazen size borçlu olduğum bütün mutluluğun hiçbir şey bilmememe bağlı olduğunu düşünüyorum..
Sayfa 84
İnsanoğlu bu dünyayı çirkinleştiren, kirleten, acı veren günahlar ve düzensizliklerden çok, güzelliği, refahı, düzeni ve ahengi sağlayan şeyleri hayal eder. Ruhumuzun buna daha çok eğilimi vardır ve bunu yaparken de beş duyumuz yol gösterir bize. Aynı zamanda da doğruyu bulmamıza yardım eder.
4.48 Psikoz Tam metin
(Çok uzun bir sessizlik)
Ama senin dostların var.
(Uzun bir sessizlik)
Çok dostun var.
Onların sana bu kadar koltuk çıkmaları için ne veriyorsun onlara?
Benim demek istediğim, insanoğlu bu dünyayı çirkinleştiren, kirleten, acı veren günahlar ve düzensizliklerden çok, güzelliği, refahı, düzeni ve ahengi sağlayan şeyleri hayal eder. Ruhumuzun buna daha çok eğilimi vardır ve bunu yaparken de beş duyumuz yol gösterir bize. Aynı zamanda da doğruyu bulmamıza yardım eder. Hatta, bana kalsa, bize şimdiye kadar öğrettikleri ''iyiliği bilmiş olsalardı'' yerine ''insanoğlu kötülüğü bilmeseydi'' sözünü öğretmeyi tercih ederdim: İnsanoğlu ne kadar mutlu olurdu.
Gertrude'un tertemiz ruhuna acı verdiğini görmek yerine, ah, seni bir daha hiç görmemeyi tercih ederim!
Peki ya sen Gertrude, gittiğini görmek sana acı veriyor mu?
Kalbimde iyi şeylerden başka hiçbir şey hissetmiyorum. Jacques'a acı vermek istemezdim. Kimseye acı vermek istemezdim... Kimseye mutluluktan başka bir şey vermek istemezdim.
Görüyorsunuz ki kalbinizde ve hayatınızda çok büyük bir yer kaplıyorum. Buraya geri döndüğümde ilk fark ettiğim şey bu oldu. Benim kapladığım yerin başkasına ait olduğunu o kişinin de bu yüzden çok acı çektiğini fark ettim hemen. Benim suçum bunu daha önce anlayamamak ya da daha doğrusu (Çünkü aslında bunu biliyordum ben) beni sevmenize izin vermek. Ama onun yüzünü gördüğümden, zavallı yüzündeki o derin üzüntüyü fark ettiğimden beri bu acının benim eserim olduğu düşüncesine katlanamıyorum.... Hayır, hayır, suçu kendinizde aramayın, ama bırakın beni gideyim ve mutluluğunu ona geri verin.
Kimseye acı vermek istemezdim.. Kimseye mutluluktan başka bir şey vermek istemezdim..
Acı Senfoni
Sessiz bir gemi gibi
Sıyrılıp çıkmakta gönlümün
Rıhtımından gözlerin
Acı bir senfoniden
Arta kalan
Boynu bükük notalar gibiyim,
Şimdi iskelede
Gülüşünü çalmış
Martılar konuyor omuzlarıma.
Sayfa 40 - Kuytu YayınlarıKitabı okudu
