Öyleyse yazma abiiiii :d
“Bu yazdıklarım başı bozuk gidiyor. Sabah, niyetim ayıklamaktı. Şimdi akşam oldu. Oysa anlatabilmeliydim. Belki de kendime. Ben unuturum. Gündelik gürültülerin altına kaynar giderim. Bak ben de kara yazdım. Ama senin koyu, kesif karalıklarını sevmiyorum! ”
Sayfa 75 - 4. Baskı İstanbul Şubat 2012Kitabı okudu
Fakat sebep olduğumuz yıkımlardan sorumluyuz
Eğer bir insanın üzüntüsü kendi çarpık düşüncelerinden kaynaklanıyorsa, acısından kendisinin sorumlu olduğunu söyleyebilirsin. Kendini bu kişinin bireysel acısı için suçluyorsan, bu bir kişiselleştirme hatasıdır. Aksine, kişinin acısı geçerli, çarpıtılmamış bir düşüneeye dayanıyorsa, acı gerçektir ve dışsal bir nedeni olabilir. Örneğin; karnıma bir
tekme atabilirsiniz ve ben de şöyle düşünebilirim: "Tekmelendim! Acı
yar!" Bu durumda acıının nedeni sizsiniz ve beni incittiğiniz şeklindeki algınız çarpıtılmış değil. Sizin pişmanlığınız ve benim rahatsızlığım
gerçek ve geçerli.
Sayfa 212Kitabı okudu
Bakış açıınız değişince biz değişiriz, biz değişince de dünya değişir.
Sayfa 99 - Yediveren Yayınları
Acısınl parçalara bölmeye başlayınca gitgide sakinleşti. Ancak yine en derin ıstırabın verebileceği feci bir soğukkanlıkla parçaladı acısını...
Sayfa 70Kitabı okudu
O gemi bir gün gelecek İsmail abiiiii.
“İşte, seni getirmeyen son tekne-
en son tekne de
getirmeyecek
seni.”
Sayfa 146Kitabı okudu
Aynen abiiiii aynennnn
“Ben yarım yamalak dinlediğim bir adamı başımdan savmak istedim mi, ona hak veriyormuş gibi yaparım, bu sefer de öyle yaptım.”
Sayfa 66Kitabı okudu
