Sessizliğin acıyla dostluğu acının derinliğinden ötürü. Acı derinleştikçe sessizlik büyür,büyür... Belki de bundan ötürü adını Yaşıyoruz Sessizce koydu Şükrü Erbaş. Sessizliğe vurulan dem kelimelerin acizliğini gösteriyor ve bu acizlik acının yürekte kat ettiği mesafeden ötürü.
Eşi Hatice Erbaş'ın-Şükrü Erbaş'ın Ömür
Hanım'ı-vefatından sonra çıkardığı şiir kitabı.
Kitap sevgili karısının sözüyle başlar.
"Babanız içerde şiir yazıyor diye
çocuklarımı sessiz ağlattım ben. "
Aşk, ölüm
ölümün getirdiği yalnızlık,
ölümün getirdiği acı kelimelere öyle dökülmüş ki kitap boyunca hissede hissede okudum. Ona sevmeyi öğreten Ömür Hanım'ın ölümü onu da öldürünce, şiir onun nefes aldığı Haticesini yaşatabildiği yer olur.
ÖMÜR HANIM; "Güzelliğin geçici olmadığını senden öğrendim Emeğin aşktan büyük bir hazine olduğunu senden Zaman, kaküllerinden doğar topuklarından batardı Al yeşil soluğum, yarasına döndüğüm, sözümün sahibi Sevmenin, dünyayı sevmek olduğunu senden öğrendim."
Şükrü Erbaş'la tanışma fırsatı bulduğum için çok şanslıyım. Sıradan cümleleri bile şiir olan şairimizdir. Kitapla ilgili daha çok şey yazabilirdim ancak ne kadar yazsam da yetmezdi anlatmaya. Soylu yalnızlığımızla bitireyim...
" Acısını unutanın
Yıldızı dolmuyor gecesine
Buydu bizim soylu yalnızlığımız."
. 
Şükrü Erbaş
