NAMAZ GÖZÜMÜZÜN NURUDUR VE ÇOK ÖNEMLİDİR .
🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲
5 VAKİT NAMAZ
DİNİMİZİN
DİREĞİDİR
🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲
SUAL :
NAMAZIN DİNDEKİ
YERİ NEDİR ?
"Giderken öğreniyorum gidilmesi pek gereken o yeri" diye, Mousthapha'nın mı, yoksa, rivayet muhtelif, Asmalımescit'te dar sokaktaki köhne meyhanede ya da Tunalıhilmi'de modern bir işhanındaki yazıhanede doğmuş, Tan Seçkisi'nde boy göstermiş Arşidük Reşit'in mi olduğunu şimdi anımsayamadığı dizeyi düşündü. O yer birilerince doldurulmuştu, bunu sezinliyordu ve biliyordu ki hikâyecinin de elinden bir şey gelmezdi artık.
Ayrıca Sultan Reşit'in dört kez öleceğini ve cenazesinin pek ıssız olacağını da biliyordu.
Yolda dışarıya bakıyordu camdan, birtakım insanlar, araçlar, ağaçlar, direkler, devasa binalar geçiyordu, öte yandan ozanın ilk kez düpedüz altında bir başına uzanacağı, dizelerinde defalarca selamladığı sevinçli bir gece yaklaşıyor, yüreklerde kendine yer açmaya hazırlanıyordu. İnsanların devinimine bu sevincin endişesi bulaşıyordu.
Sayfa 48 - Törensiz Bir CenazeKitabı okudu
"Varlığın idaresine vararak, akıl ve erdem ile kuşanıp açık bir ufka doğru yelken açmak ve perdeyi kaldırıp manaya vasıl olmak sanıldığı kadar zor değil. Aklını ve kalbini aynı hizada buluşturan insanlar bunun zor olmadığını bilir. Bizim bilge ve nahif atalarımız kendi bahçesine bakarken kibirlenmeyen, başkasının bahçesinden geçerken hasetlik duymayan güzel insanlardı. Gök kubbenin altında bize verilen emanete sahip çıkan, 'Kökler sağlam olsun ki dallar semaya uzansın.' diyen arif kişilerdi. Evet onlar güzel atlarına binip gittiler ama giderken bize de çok güzel atlar, ağaçlar, dağlar, vadiler, ırmaklar, türküler, destanlar, şiirler, kelimeler, kavramlar ve hepsini bir ana şefkatiyle kucaklayan kocaman bir gök kubbe bıraktılar."
Gök kubbenin altında bize verilen emanete sahip çıkan, "Kökler sağlam olsun ki dallar semaya uzansın." diyen arif kişilerdi. Evet onlar güzel atlarına binip gittiler ama giderken bize de çok güzel atlar, ağaçlar, dağlar, vadiler, ırmaklar, türküler, destanlar, şiirler, kelimeler, kavramlar ve hepsini bir ana şefkatiyle kucaklayan kocaman bir gök kubbe bıraktılar.
Gelin, bu asil ve engin gök kubbeye birlikte sahip çıkalım.
Sayfa 11Kitabı okudu
İçimde, ancak sarhoş olduğum zamanlar hissettiğim, müthiş bir yürümek ve koşmak arzusu vardı. Saatlerce, günlerce gidebileceğimi zannediyordum. Etrafıma bakmayı unutmuş, bir hayli ilerlemiştim. Rüzgâr çoğaldığı için adeta göğsümden biri iter gibi oluyor, bu kuvvetle mücadele ederek ilerlemek bana zevk veriyordu. Birdenbire niçin buralara geldiğimi düşündüm... Hiç... Sebep filan yoktu... Karar vermeden yürüyüp gelmiştim. Yolun iki tarafındaki ağaçlar rüzgârdan inliyor ve gökyüzünde bulutlar büyük bir hızla koşup gidiyordu. Gözlerimi yumarak ilerliyor ve ıslak havayı içime çekiyordum. Kafamdan söküp attığım sual tekrar belirdi: Niçin buralara geldim?.. Rüzgâr dün akşamkine pek benziyordu, belki biraz sonra kar da sepelemeye başlayacaktı... Dün akşam buralarda başka bir adam, gözlükleri buğulanarak, şapkası elinde ve göğsü bağrı açık, koşar gibi yürüyordu... Rüzgâr, kısa ve seyrek saçlarının arasına giriyor, kim bilir nasıl tutuşan başına, dıştan bir serinlik veriyordu. Bu başın içinde neler vardı? Bu baş, bu hasta, bu yaşlı vücudu neden buralara sürüklemişti. Raif Efendi'nin o karanlık ve soğuk gecenin içinde nasıl yürüdüğünü, yüzünün nasıl şekil aldığını tasavvur etmek istiyordum. Buraya neden geldiğimi şimdi anlamıştım: Onu ve onun kafasının içinden geçenleri burada daha iyi göreceğimi zannediyordum. Fakat işte ben, şapkamı uçurmak isteyen rüzgârdan, uğuldayan ağaçlardan ve koşup giderken birçok şekillere giren bulutlardan başka bir şey görmüyordum. Onun yaşadığı yerde yaşamak, onun gibi yaşamak demek değildi... Bunu zannetmek için pek saf ve ancak benim kadar gafil olmak lazımdı.
Sayfa 30 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Burada kentin gürültüsünü hiç duymayız. Önce alanı ve geniş caddeleri görürüz. Gece. Ağaçlar, Işıklar. Ama sessiz... Yalnız bir blues duyulur...
(çünkü burada kenti şimdiye kadar kitaplardan tanıdığı biçi- miyle hemen kavramıştır. Ve hayalindeki kentte onun uğultusu yoktur...) yalnızca blues...
Büyük resimde kadını Roma otelinde giderken görürüz. Çantasını ardından sürüklerler.
(Burada aslında kadın için artık dış dünya sona ermektedir. Düşünmek ister. Kendi köklerine geri dönmek ister...kendi yaşamı ile bir hesaplaşmaya girecektir. Ciddidir. Duyguludur, belki biraz da melankoliktir. Gene de dış dünyaya karşı canlılığını korur. Dünya artık onun için bir kulistir. O kendi sahnesi üzerinde durmaktadır. Sahnede kendi kendisiyle yalnızdır. Yedek canlısı artık aşk değil, en sevdiği yazar olan Pavese'dir.)
Burada Cesare Pavese ile özdeşleşir, o da bu otele gelmiştir ve burada intihar etmiştir.
2023 / Giderken...
Dünyayı verelim çocuklara
Hiç değilse bir günlüğüne
Allı pullu bir balon
Gibi verelim oynasınlar
Oynasınlar türküler söyliyerek
Yıldızların arasında
Dünyayı çocuklara verelim
Kocaman bir elma gibi verelim
Sıcacık bir ekmek somunu gibi
Hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
Dünyayı çocuklara verelim
Bir günlük de olsa öğrensin
Dünya arkadaşlığı
Çocuklar dünyayı alacak elimizden
Ölümsüz ağaçlar dikecekler
Nazım Hikmet Ran
"Oksijene ihtiyacımız yok!"
Bir sabah uyandığımızda bütün ağaçlar yeryüzünü terk etmiş olacak.
Giderken bize yokluklarından başka bir şey bırakmadan.
Sayfa 28Kitabı okudu
Fani bu dünya fani
Baharda yeşeren yapraklar
Yaz geldi güzelliğin zirvesine ulaştı
Eylülde dökülmeye başladı
Kışın kalmayacak hiçbiri
İnsanlar koşuşturmaya devam edecek
Okullar açılıp kırtasiye masrafları
Servis ücretleri konuşulacak
Özel ders ve etüd ücretleri ne kadar pahallandı
EEE yapacak bir şey yok
Sanayi siteleri dumanlarını salacak gökyüzüne
Çift sürenler sabahın alacakaranlığında
Girecekler toprağın içine içine
Ağaçlar baharda yine yeşillenecek
Yazın yine zirveye çıkacaklar
Eylülde dökülmeye başlayacak ve
Kışın yine yoklar
Herşey böylece devam edip giderken
Bir gün bunları izleyen ben de olmayacağım
Toprağın üstünde
Kim farkedecek beni
Kim hatırlayacak acaba
En yakınlarım bile bazen hatırlayıp
Gülecekler
Ama ben olmayacağım
Beni hiç unutmayanı
Olduğum zamanlarda hiç unutmamalı