Shakespeare'e ithafen cevap
Ah bu engin, hiçbir şeye sığmayan ruh bir serbest kalsa, yükselip gitse tüm günlerin sonunda hâk olana! Evet, yasak etmişti Tek Olan, insanın kendisini öldürmesini! Allah'ım ne çetin sınavlar ile doludur bu dünya? Hepsini idrak edebilmek, ne de güç? Bazen ne kadar da ağır gelir bu dünya insana, bir de bana. Yine de, görmek lazım, güzel olanı, saklı olanı, senden olanı. Serpilmek ister o bahçede, her narin çiçek sabaha, ama bilmezdir yetişmek ne kadar çetrefilli, dikenliklerin arasında. Güzel şeyleri güzel yapan, kendileri gibi olmak değil midir? Her şeye rağmen karı delmek, çorak bir bahçede bitebilmek seni sen yapan şeydir. Yanmadan pişilmiyor, her tomurcuklanan olgunlaşmıyor. Bu bahçede çiçek açan her dikenli gül, öyle kolay yetişmiyor. Pek çoğu yüzünü toprağa dönmüşken, sadece bir kaçı güneşe bakıyor...
Yalnız bir opera
ve bitti...
sonra yalnız bir opera başladı
ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda
yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim
oysa bilmediğin bir şey vardı sevgilim
ben sende bütün aşklarımı temize çektim.
sildim, bozdum, yeniledim,
kibirle en guzeli bu dedim,
ama en sonunda her seyi temize cekip yanında bittim..
...
imrendiğin, öfkelendiğin
kızdığın, ya da
“Aşk; bir kişiyle felaket, iki kişiyle saadet, üç kişiyle cinayettir. Aşksız hayat ise tam bir sefalettir.” 
Aleksandr Puşkin
İncelemeye bu alıntıyla başlamak istedim çünkü bu eserin hikayesine tam olarak uyuyor. Mehmet Rauf, üç aktörlü bir aşk hikayesini etkileyici ve psikolojik bir anlatımla bizlere sunuyor. Bu eseri lise yıllarımdan beri edebiyat
Bir de böyle nobran olmasaydı, her şey iyiydi. Farkındayım, farkındayım, kader benim için ağır sınavlar düşünmüş. Yine de ha gayret! İçini rahat tutmak, her şeye katlanır. İçini rahat tutmak? bu sözün kalemime takılması, beni güldürüyor. Ah, birazcık sakin bir kan, beni güneşin altındaki en mutlu kişi yapardı. Ne o! başkalarının bir damlacık güçleri ve yetenekleriyle önümde kabara kabara dolanıp durmaları karşısında, kendi gücümden, kendi yeteneklerimden kuşku mu duyuyorum? Bana bütün bunları ihsan eden güzel Tanrım, niçin bunların yarısını alıp da, onun yerine bana özgüven ve kanıklık vermedin!
Sabır! Sabır! düzelecek.
"Farkındayım, farkındayım, kader benim için ağır sınavlar düşünmüş. Yine de ha gayret! İçini rahat tutmak, her şeye katlanır. İçini rahat tutmak? bu sözün kalemime takılması, beni güldürüyor. Ah, birazcık sakin bir kan, beni güneşin altındaki en mutlu kişi yapardı."