Görmekten çok görülmeyi önemsediğimiz bir dönem bu. İmajlarımız günden güne gerçekliğimize ağır basıyor ve bu durum sosyal medya kullanımının yaygınlaşmasıyla daha çok ortaya çıkıyor. Temsil ettiğimiz imajlarla kendi gerçekliğimiz arasındaki kısır döngüde, imajlara hapsolduğunuz bir hayat yaşıyoruz.
Sayfa 170
Amatörlüğün, yeni denemelerin güzide heyecanından uzaklaşıyoruz. Çünkü amatörce zevk alacağımız birçok alan bize yarışma, rekabet ve ispat duygusu vererek gözümüzü korkutuyor. Burada riskler var. Çünkü bazı insanlar aşırı rekabetçidir; sadece kazanmak ister, oynamanın zevkini çıkaramazlar. Bir zaman sonra kazanma arzuları, karşı tarafı küçük düşürme arzularıyla birleşir. Bu hırs da çoğu aman kolektivitenin önündeki en büyük engeldir.
Sayfa 95
Çocukken bana, “Sorgu yargıcı olman gerekir,” derlerdi. İyi soru sormayı, yaşınız kaç olursa olsun her zaman meraklı olmayı bilmek lazım. Merak duyan bilginin peşinden gider, bilgi ise hareketle birleştiğinde hayatı anlamlı kılar. Her insandan öğrenilecek bir şeylerin olduğuna inanarak yaşıyorum. Değer verdiğim bir insanın bilgili olduğum bir konuda bana hak vermesindense ondan yeni bir şeyler öğrenmeyi yeğlerim.
Sayfa 55
Okur Takip Önerileri
İnsanların oturduğu, tarlanın yeşerdiği,
çocukların oynadığı toprak, neden insanoğluna yabancı olsun? Olmasın. Yalnız anamızın babamızın, sevgilimizin, arkadaşımızın zincirine bağlıyız da ondan bir türlü karışık hislerden kurtulamıyor, bir türlü rahat edemiyoruz.
Sayfa 128
İnsanın en fenasında bir iyi tarafın bulunduğunu biliyoruz. Biz o iyi tarafı bulmaya, ondan istifade etmeye mahkumuz, mecburuz.
Sayfa 21
En karanlık zamanlarda bile mizah gücünü koruyabilmek, gülebilmek ve güldürebilmek ne kadar önemli bir yetkinlik! Bertolt Brecht’in bir sözü, bu yetkinliğin insanlarda zorluklarla baş edebilmeye yarayan bir savunma mekanizması olarak ortaya çıktığını düşündürüyor: “Bir toplumun sorunları ne kadar büyükse, mizah o kadar gelişir” diyor Brecht.
Sayfa 175
“Kültürlü olmak” doğal olarak göreli bir niteliktir. Bir başkası sizi “çok kültürlü” görebilir, siz kendinizi çok kültürlü bir insanın yanında karınca gibi hissedebilirsiniz. Sonunda kültürlü olmak insanın kendine kalmış bir sorumluluktur; bu çabanın sonu da hiçbir zaman gelmez.
Sayfa 162
Kusursuzluk çok da tekin değildir, kimi zaman aşırılığa götürür insanı, kimi zaman durup dururken düşman kazandırır, çünkü sıradan kişileri fazla sinirlendirir.
Sayfa 165
Bir kitap okudu
344 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
İki seçeneğiniz var: Ya zihninizi denetleyeceksiniz ya da zihninizin sizi denetlemesine izin vereceksiniz. İkincisine alışıksınız zaten korkular, nevrozlar, güvensizlikler içinde savrulup gidiyorsunuz, çünkü hepimizin kendi kendini yok etme eğilimi var.
Sayfa 109Kitabı okudu
Türkiye'de sınıflar arasında çok uçurum var ama eğlence kültürü bir fabrikanın patronuyla işçisini, bir generalle şoförünü, holding sahibiyle dilenciyi birleştiriyor. Hepsi aynı magazin tanrı ve tanrıçalarını izliyor, onların resimlerine bakıyor ve onların televizyon dizilerini seyrediyorlar. Zenginlik var bu ülkede ama elit zevk ve birikim yok.
Sayfa 135
Hayat böyleymiş! Her şey korkunç, karışık, anlaşılmaz. İşin bir başı bir de sonu var, ortasında ise herkes kaderini yaşıyor.
Sayfa 259Kitabı okudu
