Büyüklüğünce hissediyor, evet demek istiyordum bu dipdiri, dopdolu, eksiksiz, bir gülüş gibi çınlayan Var'a, kabul etmek, evet demek istiyordum, evet, öyle, Var.
Ama ardından öteki beliriyordu yeniden, daha da acımasız, öteki öfkeli, küf renkli, çürümüş, köpeksi dişleriyle sırıtarak, bu saçma esrimelerle, bu çocukça duygulanışlarla alay ederek, oyunun cezası olarak daha büyük düşüşleri hazırlayarak, yaşamanın da ölmenin de değersizliğini, boşluğun boş olan sesiyle söyleyerek üzerime abanıyordu. Gövdem gelip bir ayağın onu ezmesini bekleyen boş bir teneke kutuya dönüşüyordu, yalnızca bu düşüş vardı işte, bu yılan sokması, bu zehirlenme, bu kuntlaşma ..
Gençlik Düşü
Ayhan Geçgin