❀••
Duy şikayet etmede her an bu ney,
Anlatır hep ayrılıklardan bu ney.
Der ki feryadım kamışlıktan gelir,
Duysa her kim, gözlerinden kan gelir.
Hoşnutsuzluğumuz birden gökten zembille inmedi ya da bir yıldırım çarpması gibi olmadı. Bir sabah uyanıp, “Aman Allahım! Dün her şey yolundaydı ama bugün mutsuzum,” demedik. Mutsuzluk böyle değil, daha çok içten içe yanan bir ateş gibi, yıllarca süren hoşnutsuzluktan sonra hayatınıza yavaşça giren tehlikeli bir sorun olarak karşımıza çıkıyor.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Dünyayı değiştirmek için yola çıktık olmadı, değiştiremedik dünyayı… He, ama dünyada bizi değiştirmedi…
Benim bu dünyada bir yerim olmadı,
Kuytu gövdemi saymazsak eğer.
Gövdem ki varla yok arası,
Hem varlığa, hem yokluğa değer.
Ama yüreğim hiç solmadı.
Bir gül koklayayım izin verin de.
Ben yaşama da, ölüme de inandım;
Tamamlarlar sanırdım eksiklerimi.
Çarşıları hep birlikte gezerdik;
Biri dostumsa, sevgilimdi öteki,
İkisinin adını yanyana andım.
Bir soluk alayım izin verin de.
Sayfa 265 - İZİN VERİN DEKitabı okuyor
Cem yaşadığı sürece onu incitmemek için sustum. Sanırım o da beni korumak için yok saydı. Adımın gündeme gelmesini istemedi ama yaşanan büyük aşkın ve bu aşk için yapıldı onca fedakarlık ve çabanın unutulmasına, bilinmemesine gönlüm razı olmadı, bu nedenle anlatıyorum, diye açıklıyor.
Avlu Genişliği
sizin evleriniz var, büyük.
sıkıntı diye soyunduğunuz dünya, eşiklerde.
çocuğunuz odalarda bir gün kapalı kalmadı.
habersiz girmedi kapınızdan kimse.
o masal hâlâ uyumanız için.
gittiğiniz hiçbir toplantı suç sayılmadı.
başkası için itiraz etmediniz kimseye.
üniforma son sözünüz, içinizden giydiğiniz.
emekten, yalnız kendinizi anladınız.
susup
Sayfa 23 - Kırmızı Kedi Yayınevi / 12. Baskı
